Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

паражэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	паражэ́нне	паражэ́нні
Р.	паражэ́ння	паражэ́нняў
Д.	паражэ́нню	паражэ́нням
В.	паражэ́нне	паражэ́нні
Т.	паражэ́ннем	паражэ́ннямі
М.	паражэ́нні	паражэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паражэ́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паражэ́нскі	паражэ́нская	паражэ́нскае	паражэ́нскія
Р.	паражэ́нскага	паражэ́нскай паражэ́нскае	паражэ́нскага	паражэ́нскіх
Д.	паражэ́нскаму	паражэ́нскай	паражэ́нскаму	паражэ́нскім
В.	паражэ́нскі (неадуш.) паражэ́нскага (адуш.)	паражэ́нскую	паражэ́нскае	паражэ́нскія (неадуш.) паражэ́нскіх (адуш.)
Т.	паражэ́нскім	паражэ́нскай паражэ́нскаю	паражэ́нскім	паражэ́нскімі
М.	паражэ́нскім	паражэ́нскай	паражэ́нскім	паражэ́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

паражэ́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	паражэ́нства
Р.	паражэ́нства
Д.	паражэ́нству
В.	паражэ́нства
Т.	паражэ́нствам
М.	паражэ́нстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паражэ́нчы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паражэ́нчы	паражэ́нчая	паражэ́нчае	паражэ́нчыя
Р.	паражэ́нчага	паражэ́нчай паражэ́нчае	паражэ́нчага	паражэ́нчых
Д.	паражэ́нчаму	паражэ́нчай	паражэ́нчаму	паражэ́нчым
В.	паражэ́нчы (неадуш.) паражэ́нчага (адуш.)	паражэ́нчую	паражэ́нчае	паражэ́нчыя (неадуш.) паражэ́нчых (адуш.)
Т.	паражэ́нчым	паражэ́нчай паражэ́нчаю	паражэ́нчым	паражэ́нчымі
М.	паражэ́нчым	паражэ́нчай	паражэ́нчым	паражэ́нчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

паражэ́нчы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паражэ́нчы	паражэ́нчая	паражэ́нчае	паражэ́нчыя
Р.	паражэ́нчага	паражэ́нчай паражэ́нчае	паражэ́нчага	паражэ́нчых
Д.	паражэ́нчаму	паражэ́нчай	паражэ́нчаму	паражэ́нчым
В.	паражэ́нчы (неадуш.) паражэ́нчага (адуш.)	паражэ́нчую	паражэ́нчае	паражэ́нчыя (неадуш.) паражэ́нчых (адуш.)
Т.	паражэ́нчым	паражэ́нчай паражэ́нчаю	паражэ́нчым	паражэ́нчымі
М.	паражэ́нчым	паражэ́нчай	паражэ́нчым	паражэ́нчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

пара́за

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	пара́за	пара́зы
Р.	пара́зы	пара́з
Д.	пара́зе	пара́зам
В.	пара́зу	пара́зы
Т.	пара́зай пара́заю	пара́замі
М.	пара́зе	пара́зах

Крыніцы: piskunou2012.

паразапо́рны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паразапо́рны	паразапо́рная	паразапо́рнае	паразапо́рныя
Р.	паразапо́рнага	паразапо́рнай паразапо́рнае	паразапо́рнага	паразапо́рных
Д.	паразапо́рнаму	паразапо́рнай	паразапо́рнаму	паразапо́рным
В.	паразапо́рны (неадуш.) паразапо́рнага (адуш.)	паразапо́рную	паразапо́рнае	паразапо́рныя (неадуш.) паразапо́рных (адуш.)
Т.	паразапо́рным	паразапо́рнай паразапо́рнаю	паразапо́рным	паразапо́рнымі
М.	паразапо́рным	паразапо́рнай	паразапо́рным	паразапо́рных

Крыніцы: piskunou2012.

паразбаза́рваны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паразбаза́рваны	паразбаза́рваная	паразбаза́рванае	паразбаза́рваныя
Р.	паразбаза́рванага	паразбаза́рванай паразбаза́рванае	паразбаза́рванага	паразбаза́рваных
Д.	паразбаза́рванаму	паразбаза́рванай	паразбаза́рванаму	паразбаза́рваным
В.	паразбаза́рваны (неадуш.) паразбаза́рванага (адуш.)	паразбаза́рваную	паразбаза́рванае	паразбаза́рваныя (неадуш.) паразбаза́рваных (адуш.)
Т.	паразбаза́рваным	паразбаза́рванай паразбаза́рванаю	паразбаза́рваным	паразбаза́рванымі
М.	паразбаза́рваным	паразбаза́рванай	паразбаза́рваным	паразбаза́рваных

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

паразбаза́рваны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	паразбаза́рваны	паразбаза́рваная	паразбаза́рванае	паразбаза́рваныя
Р.	паразбаза́рванага	паразбаза́рванай паразбаза́рванае	паразбаза́рванага	паразбаза́рваных
Д.	паразбаза́рванаму	паразбаза́рванай	паразбаза́рванаму	паразбаза́рваным
В.	паразбаза́рваны (неадуш.) паразбаза́рванага (адуш.)	паразбаза́рваную	паразбаза́рванае	паразбаза́рваныя (неадуш.) паразбаза́рваных (адуш.)
Т.	паразбаза́рваным	паразбаза́рванай паразбаза́рванаю	паразбаза́рваным	паразбаза́рванымі
М.	паразбаза́рваным	паразбаза́рванай	паразбаза́рваным	паразбаза́рваных

Кароткая форма: паразбаза́рвана.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

паразбаза́рваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
	адз.	мн.
1-я ас.	паразбаза́рваю	паразбаза́рваем
2-я ас.	паразбаза́рваеш	паразбаза́рваеце
3-я ас.	паразбаза́рвае	паразбаза́рваюць
Прошлы час
м.	паразбаза́рваў	паразбаза́рвалі
ж.	паразбаза́рвала
н.	паразбаза́рвала
Загадны лад
2-я ас.	паразбаза́рвай	паразбаза́рвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час	паразбаза́рваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)