паражэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. паражэ́нне паражэ́нні
Р. паражэ́ння паражэ́нняў
Д. паражэ́нню паражэ́нням
В. паражэ́нне паражэ́нні
Т. паражэ́ннем паражэ́ннямі
М. паражэ́нні паражэ́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)