паражэ́нчы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. паражэ́нчы паражэ́нчая паражэ́нчае паражэ́нчыя
Р. паражэ́нчага паражэ́нчай
паражэ́нчае		 паражэ́нчага паражэ́нчых
Д. паражэ́нчаму паражэ́нчай паражэ́нчаму паражэ́нчым
В. паражэ́нчы (неадуш.)
паражэ́нчага (адуш.)		 паражэ́нчую паражэ́нчае паражэ́нчыя (неадуш.)
паражэ́нчых (адуш.)
Т. паражэ́нчым паражэ́нчай
паражэ́нчаю		 паражэ́нчым паражэ́нчымі
М. паражэ́нчым паражэ́нчай паражэ́нчым паражэ́нчых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)