Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

набруха́ніць

‘набруханіць жывот’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набруха́ню набруха́нім
2-я ас. набруха́ніш набруха́ніце
3-я ас. набруха́ніць набруха́няць
Прошлы час
м. набруха́ніў набруха́нілі
ж. набруха́ніла
н. набруха́ніла
Загадны лад
2-я ас. набруха́нь набруха́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час набруха́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

набруха́ньвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. набруха́ньваюся набруха́ньваемся
2-я ас. набруха́ньваешся набруха́ньваецеся
3-я ас. набруха́ньваецца набруха́ньваюцца
Прошлы час
м. набруха́ньваўся набруха́ньваліся
ж. набруха́ньвалася
н. набруха́ньвалася
Загадны лад
2-я ас. набруха́ньвайся набруха́ньвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час набруха́ньваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

набруха́ньваць

‘наядацца, набіваць жывот (набруханьваць жывот)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. набруха́ньваю набруха́ньваем
2-я ас. набруха́ньваеш набруха́ньваеце
3-я ас. набруха́ньвае набруха́ньваюць
Прошлы час
м. набруха́ньваў набруха́ньвалі
ж. набруха́ньвала
н. набруха́ньвала
Загадны лад
2-я ас. набруха́ньвай набруха́ньвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час набруха́ньваючы

Крыніцы: piskunou2012.

набру́шнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. набру́шнік набру́шнікі
Р. набру́шніка набру́шнікаў
Д. набру́шніку набру́шнікам
В. набру́шнік набру́шнікі
Т. набру́шнікам набру́шнікамі
М. набру́шніку набру́шніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

набру́шны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. набру́шны набру́шная набру́шнае набру́шныя
Р. набру́шнага набру́шнай
набру́шнае
набру́шнага набру́шных
Д. набру́шнаму набру́шнай набру́шнаму набру́шным
В. набру́шны (неадуш.)
набру́шнага (адуш.)
набру́шную набру́шнае набру́шныя (неадуш.)
набру́шных (адуш.)
Т. набру́шным набру́шнай
набру́шнаю
набру́шным набру́шнымі
М. набру́шным набру́шнай набру́шным набру́шных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

набры́даць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набры́даю набры́даем
2-я ас. набры́даеш набры́даеце
3-я ас. набры́дае набры́даюць
Прошлы час
м. набры́даў набры́далі
ж. набры́дала
н. набры́дала
Дзеепрыслоўе
прош. час набры́даўшы

Крыніцы: piskunou2012.

набры́дзець

‘надакучыць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набры́дзею набры́дзеем
2-я ас. набры́дзееш набры́дзееце
3-я ас. набры́дзее набры́дзеюць
Прошлы час
м. набры́дзеў набры́дзелі
ж. набры́дзела
н. набры́дзела
Дзеепрыслоўе
прош. час набры́дзеўшы

Крыніцы: piskunou2012.

на́брыдзь

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. на́брыдзь
Р. на́брыдзі
Д. на́брыдзі
В. на́брыдзь
Т. на́брыддзю
М. на́брыдзі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

набры́длы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. набры́длы набры́длая набры́длае набры́длыя
Р. набры́длага набры́длай
набры́длае
набры́длага набры́длых
Д. набры́дламу набры́длай набры́дламу набры́длым
В. набры́длы (неадуш.)
набры́длага (адуш.)
набры́длую набры́длае набры́длыя (неадуш.)
набры́длых (адуш.)
Т. набры́длым набры́длай
набры́длаю
набры́длым набры́длымі
М. набры́длым набры́длай набры́длым набры́длых

Крыніцы: piskunou2012.

набры́днуць

‘надакучыць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набры́дну набры́днем
2-я ас. набры́днеш набры́днеце
3-я ас. набры́дне набры́днуць
Прошлы час
м. набры́д
набры́днуў
набры́длі
набры́днулі
ж. набры́дла
набры́днула
н. набры́дла
набры́днула
Дзеепрыслоўе
прош. час набры́днуўшы

Крыніцы: piskunou2012.