набруха́ніць

‘набруханіць жывот’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набруха́ню набруха́нім
2-я ас. набруха́ніш набруха́ніце
3-я ас. набруха́ніць набруха́няць
Прошлы час
м. набруха́ніў набруха́нілі
ж. набруха́ніла
н. набруха́ніла
Загадны лад
2-я ас. набруха́нь набруха́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час набруха́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)