набры́днуць

‘надакучыць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набры́дну набры́днем
2-я ас. набры́днеш набры́днеце
3-я ас. набры́дне набры́днуць
Прошлы час
м. набры́д
набры́днуў		 набры́длі
набры́днулі
ж. набры́дла
набры́днула
н. набры́дла
набры́днула
Дзеепрыслоўе
прош. час набры́днуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)