набры́дзець

‘надакучыць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набры́дзею набры́дзеем
2-я ас. набры́дзееш набры́дзееце
3-я ас. набры́дзее набры́дзеюць
Прошлы час
м. набры́дзеў набры́дзелі
ж. набры́дзела
н. набры́дзела
Дзеепрыслоўе
прош. час набры́дзеўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)