набру́шнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. набру́шнік набру́шнікі
Р. набру́шніка набру́шнікаў
Д. набру́шніку набру́шнікам
В. набру́шнік набру́шнікі
Т. набру́шнікам набру́шнікамі
М. набру́шніку набру́шніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)