кімберлі́тавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кімберлі́тавы |
кімберлі́тавая |
кімберлі́тавае |
кімберлі́тавыя |
Р. |
кімберлі́тавага |
кімберлі́тавай кімберлі́тавае |
кімберлі́тавага |
кімберлі́тавых |
Д. |
кімберлі́таваму |
кімберлі́тавай |
кімберлі́таваму |
кімберлі́тавым |
В. |
кімберлі́тавы (неадуш.) кімберлі́тавага (адуш.) |
кімберлі́тавую |
кімберлі́тавае |
кімберлі́тавыя (неадуш.) кімберлі́тавых (адуш.) |
Т. |
кімберлі́тавым |
кімберлі́тавай кімберлі́таваю |
кімберлі́тавым |
кімберлі́тавымі |
М. |
кімберлі́тавым |
кімберлі́тавай |
кімберлі́тавым |
кімберлі́тавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кімва́л
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
кімва́л |
кімва́лы |
Р. |
кімва́ла |
кімва́лаў |
Д. |
кімва́лу |
кімва́лам |
В. |
кімва́л |
кімва́лы |
Т. |
кімва́лам |
кімва́ламі |
М. |
кімва́ле |
кімва́лах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
кімва́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кімва́льны |
кімва́льная |
кімва́льнае |
кімва́льныя |
Р. |
кімва́льнага |
кімва́льнай кімва́льнае |
кімва́льнага |
кімва́льных |
Д. |
кімва́льнаму |
кімва́льнай |
кімва́льнаму |
кімва́льным |
В. |
кімва́льны (неадуш.) кімва́льнага (адуш.) |
кімва́льную |
кімва́льнае |
кімва́льныя (неадуш.) кімва́льных (адуш.) |
Т. |
кімва́льным |
кімва́льнай кімва́льнаю |
кімва́льным |
кімва́льнымі |
М. |
кімва́льным |
кімва́льнай |
кімва́льным |
кімва́льных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Кіме́йка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Кіме́йка |
Р. |
Кіме́йкі |
Д. |
Кіме́йцы |
В. |
Кіме́йку |
Т. |
Кіме́йкай Кіме́йкаю |
М. |
Кіме́йцы |
Кіме́лі
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Кіме́лі |
Р. |
Кіме́ляў |
Д. |
Кіме́лям |
В. |
Кіме́лі |
Т. |
Кіме́лямі |
М. |
Кіме́лях |
кімеры́йскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
кімеры́йскі |
кімеры́йская |
кімеры́йскае |
кімеры́йскія |
Р. |
кімеры́йскага |
кімеры́йскай кімеры́йскае |
кімеры́йскага |
кімеры́йскіх |
Д. |
кімеры́йскаму |
кімеры́йскай |
кімеры́йскаму |
кімеры́йскім |
В. |
кімеры́йскі (неадуш.) кімеры́йскага (адуш.) |
кімеры́йскую |
кімеры́йскае |
кімеры́йскія (неадуш.) кімеры́йскіх (адуш.) |
Т. |
кімеры́йскім |
кімеры́йскай кімеры́йскаю |
кімеры́йскім |
кімеры́йскімі |
М. |
кімеры́йскім |
кімеры́йскай |
кімеры́йскім |
кімеры́йскіх |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsbm1984.
кіміка́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
кіміка́н |
Р. |
кіміка́ну |
Д. |
кіміка́ну |
В. |
кіміка́н |
Т. |
кіміка́нам |
М. |
кіміка́не |
Крыніцы:
piskunou2012.
Кі́мія
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Кі́мія |
Р. |
Кі́міі |
Д. |
Кі́міі |
В. |
Кі́мію |
Т. |
Кі́міяй Кі́міяю |
М. |
Кі́міі |