Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’
абвгдёжзійклмнпрстфхцчшэя-

кукава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. куку́ю куку́ем
2-я ас. куку́еш куку́еце
3-я ас. куку́е куку́юць
Прошлы час
м. кукава́ў кукава́лі
ж. кукава́ла
н. кукава́ла
Загадны лад
2-я ас. куку́й куку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час куку́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ку́кава-Бо́р

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ку́кава-Бо́р
Р. Ку́кава-Бо́ра
Д. Ку́кава-Бо́ру
В. Ку́кава-Бо́р
Т. Ку́кава-Бо́рам
М. Ку́кава-Бары́

Кукаві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кукаві́чы
Р. Кукаві́ч
Кукаві́чаў
Д. Кукаві́чам
В. Кукаві́чы
Т. Кукаві́чамі
М. Кукаві́чах

Кукавя́чына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Кукавя́чына
Р. Кукавя́чына
Д. Кукавя́чыну
В. Кукавя́чына
Т. Кукавя́чынам
М. Кукавя́чыне

Ку́калеўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ку́калеўка
Р. Ку́калеўкі
Д. Ку́калеўцы
В. Ку́калеўку
Т. Ку́калеўкай
Ку́калеўкаю
М. Ку́калеўцы

Кукалі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Кукалі́
Р. Кукалё́ў
Д. Кукаля́м
В. Кукалі́
Т. Кукаля́мі
М. Кукаля́х

ку́калка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ку́калка ку́калкі
Р. ку́калкі ку́калак
Д. ку́калцы ку́калкам
В. ку́калку ку́калак
Т. ку́калкай
ку́калкаю		 ку́калкамі
М. ку́калцы ку́калках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ку́калкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ку́калкі
Р. Ку́калак
Ку́калкаў
Д. Ку́калкам
В. Ку́калкі
Т. Ку́калкамі
М. Ку́калках

Ку́кальчыцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ку́кальчыцы
Р. Ку́кальчыц
Ку́кальчыцаў
Д. Ку́кальчыцам
В. Ку́кальчыцы
Т. Ку́кальчыцамі
М. Ку́кальчыцах

кука́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кука́н
Р. кука́на
Д. кука́ну
В. кука́на
Т. кука́нам
М. кука́не

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsbm1984.