кукава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. куку́ю куку́ем
2-я ас. куку́еш куку́еце
3-я ас. куку́е куку́юць
Прошлы час
м. кукава́ў кукава́лі
ж. кукава́ла
н. кукава́ла
Загадны лад
2-я ас. куку́й куку́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час куку́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)