каменепадбо́ршчык
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
каменепадбо́ршчык |
каменепадбо́ршчыкі |
Р. |
каменепадбо́ршчыка |
каменепадбо́ршчыкаў |
Д. |
каменепадбо́ршчыку |
каменепадбо́ршчыкам |
В. |
каменепадбо́ршчык |
каменепадбо́ршчыкі |
Т. |
каменепадбо́ршчыкам |
каменепадбо́ршчыкамі |
М. |
каменепадбо́ршчыку |
каменепадбо́ршчыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
каменесячэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
каменесячэ́нне |
Р. |
каменесячэ́ння |
Д. |
каменесячэ́нню |
В. |
каменесячэ́нне |
Т. |
каменесячэ́ннем |
М. |
каменесячэ́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
каменеўбо́рачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
каменеўбо́рачны |
каменеўбо́рачная |
каменеўбо́рачнае |
каменеўбо́рачныя |
Р. |
каменеўбо́рачнага |
каменеўбо́рачнай каменеўбо́рачнае |
каменеўбо́рачнага |
каменеўбо́рачных |
Д. |
каменеўбо́рачнаму |
каменеўбо́рачнай |
каменеўбо́рачнаму |
каменеўбо́рачным |
В. |
каменеўбо́рачны (неадуш.) каменеўбо́рачнага (адуш.) |
каменеўбо́рачную |
каменеўбо́рачнае |
каменеўбо́рачныя (неадуш.) каменеўбо́рачных (адуш.) |
Т. |
каменеўбо́рачным |
каменеўбо́рачнай каменеўбо́рачнаю |
каменеўбо́рачным |
каменеўбо́рачнымі |
М. |
каменеўбо́рачным |
каменеўбо́рачнай |
каменеўбо́рачным |
каменеўбо́рачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Ка́менец
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ка́менец |
Р. |
Ка́менца |
Д. |
Ка́менцу |
В. |
Ка́менец |
Т. |
Ка́менцам |
М. |
Ка́менцы |
Ка́менічы
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ка́менічы |
Р. |
Ка́меніч Ка́менічаў |
Д. |
Ка́менічам |
В. |
Ка́менічы |
Т. |
Ка́менічамі |
М. |
Ка́менічах |
ка́менка
‘птушка’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ка́менка |
ка́менкі |
Р. |
ка́менкі |
ка́менак |
Д. |
ка́менцы |
ка́менкам |
В. |
ка́менку |
ка́менак |
Т. |
ка́менкай ка́менкаю |
ка́менкамі |
М. |
ка́менцы |
ка́менках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ка́менка
‘печ’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ка́менка |
ка́менкі |
Р. |
ка́менкі |
ка́менак |
Д. |
ка́менцы |
ка́менкам |
В. |
ка́менку |
ка́менкі |
Т. |
ка́менкай ка́менкаю |
ка́менкамі |
М. |
ка́менцы |
ка́менках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Ка́менка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
Ка́менка |
Р. |
Ка́менкі |
Д. |
Ка́менцы |
В. |
Ка́менку |
Т. |
Ка́менкай Ка́менкаю |
М. |
Ка́менцы |