Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

каменепадбо́ршчык

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. каменепадбо́ршчык каменепадбо́ршчыкі
Р. каменепадбо́ршчыка каменепадбо́ршчыкаў
Д. каменепадбо́ршчыку каменепадбо́ршчыкам
В. каменепадбо́ршчык каменепадбо́ршчыкі
Т. каменепадбо́ршчыкам каменепадбо́ршчыкамі
М. каменепадбо́ршчыку каменепадбо́ршчыках

Крыніцы: piskunou2012.

каменепадо́бны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каменепадо́бны каменепадо́бная каменепадо́бнае каменепадо́бныя
Р. каменепадо́бнага каменепадо́бнай
каменепадо́бнае
каменепадо́бнага каменепадо́бных
Д. каменепадо́бнаму каменепадо́бнай каменепадо́бнаму каменепадо́бным
В. каменепадо́бны (неадуш.)
каменепадо́бнага (адуш.)
каменепадо́бную каменепадо́бнае каменепадо́бныя (неадуш.)
каменепадо́бных (адуш.)
Т. каменепадо́бным каменепадо́бнай
каменепадо́бнаю
каменепадо́бным каменепадо́бнымі
М. каменепадо́бным каменепадо́бнай каменепадо́бным каменепадо́бных

Крыніцы: piskunou2012.

каменесячэ́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. каменесячэ́нне
Р. каменесячэ́ння
Д. каменесячэ́нню
В. каменесячэ́нне
Т. каменесячэ́ннем
М. каменесячэ́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

каменеўбо́рачны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каменеўбо́рачны каменеўбо́рачная каменеўбо́рачнае каменеўбо́рачныя
Р. каменеўбо́рачнага каменеўбо́рачнай
каменеўбо́рачнае
каменеўбо́рачнага каменеўбо́рачных
Д. каменеўбо́рачнаму каменеўбо́рачнай каменеўбо́рачнаму каменеўбо́рачным
В. каменеўбо́рачны (неадуш.)
каменеўбо́рачнага (адуш.)
каменеўбо́рачную каменеўбо́рачнае каменеўбо́рачныя (неадуш.)
каменеўбо́рачных (адуш.)
Т. каменеўбо́рачным каменеўбо́рачнай
каменеўбо́рачнаю
каменеўбо́рачным каменеўбо́рачнымі
М. каменеўбо́рачным каменеўбо́рачнай каменеўбо́рачным каменеўбо́рачных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Ка́менец

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ка́менец
Р. Ка́менца
Д. Ка́менцу
В. Ка́менец
Т. Ка́менцам
М. Ка́менцы

каменешліфава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каменешліфава́льны каменешліфава́льная каменешліфава́льнае каменешліфава́льныя
Р. каменешліфава́льнага каменешліфава́льнай
каменешліфава́льнае
каменешліфава́льнага каменешліфава́льных
Д. каменешліфава́льнаму каменешліфава́льнай каменешліфава́льнаму каменешліфава́льным
В. каменешліфава́льны (неадуш.)
каменешліфава́льнага (адуш.)
каменешліфава́льную каменешліфава́льнае каменешліфава́льныя (неадуш.)
каменешліфава́льных (адуш.)
Т. каменешліфава́льным каменешліфава́льнай
каменешліфава́льнаю
каменешліфава́льным каменешліфава́льнымі
М. каменешліфава́льным каменешліфава́льнай каменешліфава́льным каменешліфава́льных

Крыніцы: piskunou2012.

Ка́менічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Ка́менічы
Р. Ка́меніч
Ка́менічаў
Д. Ка́менічам
В. Ка́менічы
Т. Ка́менічамі
М. Ка́менічах

ка́менка

‘птушка’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ка́менка ка́менкі
Р. ка́менкі ка́менак
Д. ка́менцы ка́менкам
В. ка́менку ка́менак
Т. ка́менкай
ка́менкаю
ка́менкамі
М. ка́менцы ка́менках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ка́менка

‘печ’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ка́менка ка́менкі
Р. ка́менкі ка́менак
Д. ка́менцы ка́менкам
В. ка́менку ка́менкі
Т. ка́менкай
ка́менкаю
ка́менкамі
М. ка́менцы ка́менках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ка́менка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ка́менка
Р. Ка́менкі
Д. Ка́менцы
В. Ка́менку
Т. Ка́менкай
Ка́менкаю
М. Ка́менцы