Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгджзйклмнопрстўфхцшя-

эпісталя́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпісталя́рны эпісталя́рная эпісталя́рнае эпісталя́рныя
Р. эпісталя́рнага эпісталя́рнай
эпісталя́рнае		 эпісталя́рнага эпісталя́рных
Д. эпісталя́рнаму эпісталя́рнай эпісталя́рнаму эпісталя́рным
В. эпісталя́рны (неадуш.)
эпісталя́рнага (адуш.)		 эпісталя́рную эпісталя́рнае эпісталя́рныя (неадуш.)
эпісталя́рных (адуш.)
Т. эпісталя́рным эпісталя́рнай
эпісталя́рнаю		 эпісталя́рным эпісталя́рнымі
М. эпісталя́рным эпісталя́рнай эпісталя́рным эпісталя́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

эпісто́лія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эпісто́лія эпісто́ліі
Р. эпісто́ліі эпісто́лій
Д. эпісто́ліі эпісто́ліям
В. эпісто́лію эпісто́ліі
Т. эпісто́ліяй
эпісто́ліяю		 эпісто́ліямі
М. эпісто́ліі эпісто́ліях

Крыніцы: piskunou2012.

эпі́страфа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эпі́страфа эпі́страфы
Р. эпі́страфы эпі́страф
Д. эпі́страфе эпі́страфам
В. эпі́страфу эпі́страфы
Т. эпі́страфай
эпі́страфаю		 эпі́страфамі
М. эпі́страфе эпі́страфах

Крыніцы: piskunou2012.

эпістрафа́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эпістрафа́ эпістро́фы
Р. эпістрафы́ эпістро́ф
Д. эпістрафе́ эпістро́фам
В. эпістрафу́ эпістро́фы
Т. эпістрафо́й
эпістрафо́ю		 эпістро́фамі
М. эпістрафе́ эпістро́фах

Іншыя варыянты: эпі́страфа.

Крыніцы: biryla1987, krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

эпі́страфа

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. эпі́страфа эпістро́фы
Р. эпі́страфы эпістро́ф
Д. эпі́страфе эпістро́фам
В. эпі́страфу эпістро́фы
Т. эпі́страфай
эпі́страфаю		 эпістро́фамі
М. эпі́страфе эпістро́фах

Іншыя варыянты: эпістрафа́.

Крыніцы: biryla1987, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

эпістрафе́й

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эпістрафе́й эпістрафе́і
Р. эпістрафе́я эпістрафе́яў
Д. эпістрафе́ю эпістрафе́ям
В. эпістрафе́й эпістрафе́і
Т. эпістрафе́ем эпістрафе́ямі
М. эпістрафе́і эпістрафе́ях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

эпістэмалагі́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эпістэмалагі́чны эпістэмалагі́чная эпістэмалагі́чнае эпістэмалагі́чныя
Р. эпістэмалагі́чнага эпістэмалагі́чнай
эпістэмалагі́чнае		 эпістэмалагі́чнага эпістэмалагі́чных
Д. эпістэмалагі́чнаму эпістэмалагі́чнай эпістэмалагі́чнаму эпістэмалагі́чным
В. эпістэмалагі́чны (неадуш.)
эпістэмалагі́чнага (адуш.)		 эпістэмалагі́чную эпістэмалагі́чнае эпістэмалагі́чныя (неадуш.)
эпістэмалагі́чных (адуш.)
Т. эпістэмалагі́чным эпістэмалагі́чнай
эпістэмалагі́чнаю		 эпістэмалагі́чным эпістэмалагі́чнымі
М. эпістэмалагі́чным эпістэмалагі́чнай эпістэмалагі́чным эпістэмалагі́чных

Крыніцы: piskunou2012.

эпістэмало́гія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эпістэмало́гія
Р. эпістэмало́гіі
Д. эпістэмало́гіі
В. эпістэмало́гію
Т. эпістэмало́гіяй
эпістэмало́гіяю
М. эпістэмало́гіі

Крыніцы: piskunou2012.

эпістэмо́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эпістэмо́лаг эпістэмо́лагі
Р. эпістэмо́лага эпістэмо́лагаў
Д. эпістэмо́лагу эпістэмо́лагам
В. эпістэмо́лага эпістэмо́лагаў
Т. эпістэмо́лагам эпістэмо́лагамі
М. эпістэмо́лагу эпістэмо́лагах

Крыніцы: piskunou2012.

эпіта́ксія

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эпіта́ксія
Р. эпіта́ксіі
Д. эпіта́ксіі
В. эпіта́ксію
Т. эпіта́ксіяй
эпіта́ксіяю
М. эпіта́ксіі

Іншыя варыянты: эпітаксі́я.

Крыніцы: piskunou2012.