Ціханя́ты
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
Н. |
Ціханя́ты |
Р. |
Ціханя́т Ціханя́таў |
Д. |
Ціханя́там |
В. |
Ціханя́ты |
Т. |
Ціханя́тамі |
М. |
Ціханя́тах |
ціхаплы́нны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ціхаплы́нны |
ціхаплы́нная |
ціхаплы́ннае |
ціхаплы́нныя |
Р. |
ціхаплы́ннага |
ціхаплы́ннай ціхаплы́ннае |
ціхаплы́ннага |
ціхаплы́нных |
Д. |
ціхаплы́ннаму |
ціхаплы́ннай |
ціхаплы́ннаму |
ціхаплы́нным |
В. |
ціхаплы́нны (неадуш.) ціхаплы́ннага (адуш.) |
ціхаплы́нную |
ціхаплы́ннае |
ціхаплы́нныя (неадуш.) ціхаплы́нных (адуш.) |
Т. |
ціхаплы́нным |
ціхаплы́ннай ціхаплы́ннаю |
ціхаплы́нным |
ціхаплы́ннымі |
М. |
ціхаплы́нным |
ціхаплы́ннай |
ціхаплы́нным |
ціхаплы́нных |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ціхаструме́нны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
ціхаструме́нны |
ціхаструме́нная |
ціхаструме́ннае |
ціхаструме́нныя |
Р. |
ціхаструме́ннага |
ціхаструме́ннай ціхаструме́ннае |
ціхаструме́ннага |
ціхаструме́нных |
Д. |
ціхаструме́ннаму |
ціхаструме́ннай |
ціхаструме́ннаму |
ціхаструме́нным |
В. |
ціхаструме́нны (неадуш.) ціхаструме́ннага (адуш.) |
ціхаструме́нную |
ціхаструме́ннае |
ціхаструме́нныя (неадуш.) ціхаструме́нных (адуш.) |
Т. |
ціхаструме́нным |
ціхаструме́ннай ціхаструме́ннаю |
ціхаструме́нным |
ціхаструме́ннымі |
М. |
ціхаструме́нным |
ціхаструме́ннай |
ціхаструме́нным |
ціхаструме́нных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
ці́хасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
ці́хасць |
Р. |
ці́хасці |
Д. |
ці́хасці |
В. |
ці́хасць |
Т. |
ці́хасцю |
М. |
ці́хасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ціхата́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
Н. |
ціхата́ |
Р. |
ціхаты́ |
Д. |
ціхаце́ |
В. |
ціхату́ |
Т. |
ціхато́й ціхато́ю |
М. |
ціхаце́ |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ціхахо́д
‘жывёліна’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ціхахо́д |
ціхахо́ды |
Р. |
ціхахо́да |
ціхахо́даў |
Д. |
ціхахо́ду |
ціхахо́дам |
В. |
ціхахо́да |
ціхахо́даў |
Т. |
ціхахо́дам |
ціхахо́дамі |
М. |
ціхахо́дзе |
ціхахо́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ціхахо́д
‘транспартны сродак’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ціхахо́д |
ціхахо́ды |
Р. |
ціхахо́да |
ціхахо́даў |
Д. |
ціхахо́ду |
ціхахо́дам |
В. |
ціхахо́д |
ціхахо́ды |
Т. |
ціхахо́дам |
ціхахо́дамі |
М. |
ціхахо́дзе |
ціхахо́дах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
ціхахо́дка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
ціхахо́дка |
ціхахо́дкі |
Р. |
ціхахо́дкі |
ціхахо́дак |
Д. |
ціхахо́дцы |
ціхахо́дкам |
В. |
ціхахо́дку |
ціхахо́дак |
Т. |
ціхахо́дкай ціхахо́дкаю |
ціхахо́дкамі |
М. |
ціхахо́дцы |
ціхахо́дках |
Крыніцы:
piskunou2012.