Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёікмноухыьэюя
бвджклмнпрстўхш

ці́таўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ці́таўка ці́таўкі
Р. ці́таўкі ці́тавак
Д. ці́таўцы ці́таўкам
В. ці́таўку ці́таўкі
Т. ці́таўкай
ці́таўкаю		 ці́таўкамі
М. ці́таўцы ці́таўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ці́таўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ці́таўка
Р. Ці́таўкі
Д. Ці́таўцы
В. Ці́таўку
Т. Ці́таўкай
Ці́таўкаю
М. Ці́таўцы

Цітва́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Цітва́
Р. Цітвы́
Д. Цітве́
В. Цітву́
Т. Цітво́й
Цітво́ю
М. Цітве́

Ці́ткаўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ці́ткаўшчына
Р. Ці́ткаўшчыны
Д. Ці́ткаўшчыне
В. Ці́ткаўшчыну
Т. Ці́ткаўшчынай
Ці́ткаўшчынаю
М. Ці́ткаўшчыне

ці́тла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ці́тла ці́тлы
Р. ці́тлы ці́тлаў
Д. ці́тле ці́тлам
В. ці́тлу ці́тлы
Т. ці́тлай
ці́тлаю		 ці́тламі
М. ці́тле ці́тлах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ці́тлавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ці́тлавы ці́тлавая ці́тлавае ці́тлавыя
Р. ці́тлавага ці́тлавай
ці́тлавае		 ці́тлавага ці́тлавых
Д. ці́тлаваму ці́тлавай ці́тлаваму ці́тлавым
В. ці́тлавы (неадуш.)
ці́тлавага (адуш.)		 ці́тлавую ці́тлавае ці́тлавыя (неадуш.)
ці́тлавых (адуш.)
Т. ці́тлавым ці́тлавай
ці́тлаваю		 ці́тлавым ці́тлавымі
М. ці́тлавым ці́тлавай ці́тлавым ці́тлавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ціто́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Ціто́ва
Р. Ціто́ва
Д. Ціто́ву
В. Ціто́ва
Т. Ціто́вам
М. Ціто́ве

ці́тр

‘надпіс’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ці́тр ці́тры
Р. ці́тра ці́траў
Д. ці́тру ці́трам
В. ці́тр ці́тры
Т. ці́трам ці́трамі
М. ці́тры ці́трах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ці́тр

‘ступень канцэнтрацыі раствору’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ці́тр
Р. ці́тру
Д. ці́тру
В. ці́тр
Т. ці́трам
М. ці́тры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цітрава́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цітрава́льны цітрава́льная цітрава́льнае цітрава́льныя
Р. цітрава́льнага цітрава́льнай
цітрава́льнае		 цітрава́льнага цітрава́льных
Д. цітрава́льнаму цітрава́льнай цітрава́льнаму цітрава́льным
В. цітрава́льны (неадуш.)
цітрава́льнага (адуш.)		 цітрава́льную цітрава́льнае цітрава́льныя (неадуш.)
цітрава́льных (адуш.)
Т. цітрава́льным цітрава́льнай
цітрава́льнаю		 цітрава́льным цітрава́льнымі
М. цітрава́льным цітрава́льнай цітрава́льным цітрава́льных

Крыніцы: piskunou2012.