ці́с
‘драўніна’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ці́с | |
| ці́су | |
| ці́су | |
| ці́с | |
| ці́сам | |
| ці́се |
Крыніцы:
Verbum
анлайнавы слоўнікГраматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Скарачэнніці́с
‘дрэва’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ці́с | ці́сы | |
| ці́са | ці́саў | |
| ці́су | ці́сам | |
| ці́с | ці́сы | |
| ці́сам | ці́самі | |
| ці́се | ці́сах |
Крыніцы:
Ці́са
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| Ці́са | |
| Ці́сы | |
| Ці́се | |
| Ці́су | |
| Ці́сай Ці́саю |
|
| Ці́се |
ці́савы
прыметнік, адносны
| ці́савы | ці́савая | ці́савае | ці́савыя | |
| ці́савага | ці́савай ці́савае |
ці́савага | ці́савых | |
| ці́саваму | ці́савай | ці́саваму | ці́савым | |
| ці́савы ( ці́савага ( |
ці́савую | ці́савае | ці́савыя ( ці́савых ( |
|
| ці́савым | ці́савай ці́саваю |
ці́савым | ці́савымі | |
| ці́савым | ці́савай | ці́савым | ці́савых | |
Крыніцы:
ці́савыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
| ці́савыя | |
| ці́савых | |
| ці́савым | |
| ці́савыя | |
| ці́савымі | |
| ці́савых |
Крыніцы:
цісі́каць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| цісі́кае | цісі́каюць | |
| Прошлы час | ||
| цісі́каў | цісі́калі | |
| цісі́кала | ||
| цісі́кала | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| цісі́каючы | ||
Крыніцы:
цісі́кнуць
‘утварыць пэўны гук (пра сініцу)’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час | ||
|---|---|---|
| - | - | |
| - | - | |
| цісі́кне | цісі́кнуць | |
| Прошлы час | ||
| цісі́кнуў | цісі́кнулі | |
| цісі́кнула | ||
| цісі́кнула | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| цісі́кнуўшы | ||
Крыніцы:
ці́ск
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ці́ск | ці́скі | |
| ці́ску | ці́скаў | |
| ці́ску | ці́скам | |
| ці́ск | ці́скі | |
| ці́скам | ці́скамі | |
| ці́ску | ці́сках |
Крыніцы:
ці́скальнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ці́скальнік | ці́скальнікі | |
| ці́скальніка | ці́скальнікаў | |
| ці́скальніку | ці́скальнікам | |
| ці́скальнік | ці́скальнікі | |
| ці́скальнікам | ці́скальнікамі | |
| ці́скальніку | ці́скальніках |
Крыніцы:
ці́скальны
прыметнік, адносны
| ці́скальны | ці́скальная | ці́скальнае | ці́скальныя | |
| ці́скальнага | ці́скальнай ці́скальнае |
ці́скальнага | ці́скальных | |
| ці́скальнаму | ці́скальнай | ці́скальнаму | ці́скальным | |
| ці́скальны ( ці́скальнага ( |
ці́скальную | ці́скальнае | ці́скальныя ( ці́скальных ( |
|
| ці́скальным | ці́скальнай ці́скальнаю |
ці́скальным | ці́скальнымі | |
| ці́скальным | ці́скальнай | ці́скальным | ці́скальных | |
Крыніцы: