ціхата́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ціхата́
Р. ціхаты́
Д. ціхаце́
В. ціхату́
Т. ціхато́й
ціхато́ю
М. ціхаце́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)