ціхахо́дка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ціхахо́дка | ціхахо́дкі | |
| ціхахо́дкі | ціхахо́дак | |
| ціхахо́дцы | ціхахо́дкам | |
| ціхахо́дку | ціхахо́дак | |
| ціхахо́дкай ціхахо́дкаю |
ціхахо́дкамі | |
| ціхахо́дцы | ціхахо́дках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)