Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

ураўня́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ураўня́льны ураўня́льная ураўня́льнае ураўня́льныя
Р. ураўня́льнага ураўня́льнай
ураўня́льнае
ураўня́льнага ураўня́льных
Д. ураўня́льнаму ураўня́льнай ураўня́льнаму ураўня́льным
В. ураўня́льны (неадуш.)
ураўня́льнага (адуш.)
ураўня́льную ураўня́льнае ураўня́льныя (неадуш.)
ураўня́льных (адуш.)
Т. ураўня́льным ураўня́льнай
ураўня́льнаю
ураўня́льным ураўня́льнымі
М. ураўня́льным ураўня́льнай ураўня́льным ураўня́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

урахава́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ураху́юся ураху́емся
2-я ас. ураху́ешся ураху́ецеся
3-я ас. ураху́ецца ураху́юцца
Прошлы час
м. урахава́ўся урахава́ліся
ж. урахава́лася
н. урахава́лася
Загадны лад
2-я ас. ураху́йся ураху́йцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час урахава́ўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

урахава́ць

‘залічыць, аблічыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ураху́ю ураху́ем
2-я ас. ураху́еш ураху́еце
3-я ас. ураху́е ураху́юць
Прошлы час
м. урахава́ў урахава́лі
ж. урахава́ла
н. урахава́ла
Загадны лад
2-я ас. ураху́й ураху́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час урахава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

урахма́нены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урахма́нены урахма́неная урахма́ненае урахма́неныя
Р. урахма́ненага урахма́ненай
урахма́ненае
урахма́ненага урахма́неных
Д. урахма́ненаму урахма́ненай урахма́ненаму урахма́неным
В. урахма́нены (неадуш.)
урахма́ненага (адуш.)
урахма́неную урахма́ненае урахма́неныя (неадуш.)
урахма́неных (адуш.)
Т. урахма́неным урахма́ненай
урахма́ненаю
урахма́неным урахма́ненымі
М. урахма́неным урахма́ненай урахма́неным урахма́неных

Крыніцы: piskunou2012.

урахма́нены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урахма́нены урахма́неная урахма́ненае урахма́неныя
Р. урахма́ненага урахма́ненай
урахма́ненае
урахма́ненага урахма́неных
Д. урахма́ненаму урахма́ненай урахма́ненаму урахма́неным
В. урахма́нены (неадуш.)
урахма́ненага (адуш.)
урахма́неную урахма́ненае урахма́неныя (неадуш.)
урахма́неных (адуш.)
Т. урахма́неным урахма́ненай
урахма́ненаю
урахма́неным урахма́ненымі
М. урахма́неным урахма́ненай урахма́неным урахма́неных

Крыніцы: piskunou2012.

урахма́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. урахма́нены урахма́неная урахма́ненае урахма́неныя
Р. урахма́ненага урахма́ненай
урахма́ненае
урахма́ненага урахма́неных
Д. урахма́ненаму урахма́ненай урахма́ненаму урахма́неным
В. урахма́нены (неадуш.)
урахма́ненага (адуш.)
урахма́неную урахма́ненае урахма́неныя (неадуш.)
урахма́неных (адуш.)
Т. урахма́неным урахма́ненай
урахма́ненаю
урахма́неным урахма́ненымі
М. урахма́неным урахма́ненай урахма́неным урахма́неных

Крыніцы: piskunou2012.

урахма́ніць

‘зрабіць каго-небудзь рахманым’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. урахма́ню урахма́нім
2-я ас. урахма́ніш урахма́ніце
3-я ас. урахма́ніць урахма́няць
Прошлы час
м. урахма́ніў урахма́нілі
ж. урахма́ніла
н. урахма́ніла
Загадны лад
2-я ас. урахма́нь урахма́ньце
Дзеепрыслоўе
прош. час урахма́ніўшы

Крыніцы: piskunou2012.

урахо́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. урахо́ўваюся урахо́ўваемся
2-я ас. урахо́ўваешся урахо́ўваецеся
3-я ас. урахо́ўваецца урахо́ўваюцца
Прошлы час
м. урахо́ўваўся урахо́ўваліся
ж. урахо́ўвалася
н. урахо́ўвалася
Загадны лад
2-я ас. урахо́ўвайся урахо́ўвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час урахо́ўваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

урахо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. урахо́ўваю урахо́ўваем
2-я ас. урахо́ўваеш урахо́ўваеце
3-я ас. урахо́ўвае урахо́ўваюць
Прошлы час
м. урахо́ўваў урахо́ўвалі
ж. урахо́ўвала
н. урахо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. урахо́ўвай урахо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час урахо́ўваючы

Крыніцы: piskunou2012.

урахро́м

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. урахро́м урахро́мы
Р. урахро́му урахро́маў
Д. урахро́му урахро́мам
В. урахро́м урахро́мы
Т. урахро́мам урахро́мамі
М. урахро́ме урахро́мах

Крыніцы: piskunou2012.