урахава́ць

‘залічыць, аблічыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ураху́ю ураху́ем
2-я ас. ураху́еш ураху́еце
3-я ас. ураху́е ураху́юць
Прошлы час
м. урахава́ў урахава́лі
ж. урахава́ла
н. урахава́ла
Загадны лад
2-я ас. ураху́й ураху́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час урахава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)