сінтаксі́чна-інтанацы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сінтаксі́чна-інтанацы́йны |
сінтаксі́чна-інтанацы́йная |
сінтаксі́чна-інтанацы́йнае |
сінтаксі́чна-інтанацы́йныя |
| Р. |
сінтаксі́чна-інтанацы́йнага |
сінтаксі́чна-інтанацы́йнай
сінтаксі́чна-інтанацы́йнае |
сінтаксі́чна-інтанацы́йнага |
сінтаксі́чна-інтанацы́йных |
| Д. |
сінтаксі́чна-інтанацы́йнаму |
сінтаксі́чна-інтанацы́йнай |
сінтаксі́чна-інтанацы́йнаму |
сінтаксі́чна-інтанацы́йным |
| В. |
сінтаксі́чна-інтанацы́йны (неадуш.)
сінтаксі́чна-інтанацы́йнага (адуш.) |
сінтаксі́чна-інтанацы́йную |
сінтаксі́чна-інтанацы́йнае |
сінтаксі́чна-інтанацы́йныя (неадуш.)
сінтаксі́чна-інтанацы́йных (адуш.) |
| Т. |
сінтаксі́чна-інтанацы́йным |
сінтаксі́чна-інтанацы́йнай
сінтаксі́чна-інтанацы́йнаю |
сінтаксі́чна-інтанацы́йным |
сінтаксі́чна-інтанацы́йнымі |
| М. |
сінтаксі́чна-інтанацы́йным |
сінтаксі́чна-інтанацы́йнай |
сінтаксі́чна-інтанацы́йным |
сінтаксі́чна-інтанацы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012.
сінтаксі́чна-кампазіцы́йны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сінтаксі́чна-кампазіцы́йны |
сінтаксі́чна-кампазіцы́йная |
сінтаксі́чна-кампазіцы́йнае |
сінтаксі́чна-кампазіцы́йныя |
| Р. |
сінтаксі́чна-кампазіцы́йнага |
сінтаксі́чна-кампазіцы́йнай
сінтаксі́чна-кампазіцы́йнае |
сінтаксі́чна-кампазіцы́йнага |
сінтаксі́чна-кампазіцы́йных |
| Д. |
сінтаксі́чна-кампазіцы́йнаму |
сінтаксі́чна-кампазіцы́йнай |
сінтаксі́чна-кампазіцы́йнаму |
сінтаксі́чна-кампазіцы́йным |
| В. |
сінтаксі́чна-кампазіцы́йны (неадуш.)
сінтаксі́чна-кампазіцы́йнага (адуш.) |
сінтаксі́чна-кампазіцы́йную |
сінтаксі́чна-кампазіцы́йнае |
сінтаксі́чна-кампазіцы́йныя (неадуш.)
сінтаксі́чна-кампазіцы́йных (адуш.) |
| Т. |
сінтаксі́чна-кампазіцы́йным |
сінтаксі́чна-кампазіцы́йнай
сінтаксі́чна-кампазіцы́йнаю |
сінтаксі́чна-кампазіцы́йным |
сінтаксі́чна-кампазіцы́йнымі |
| М. |
сінтаксі́чна-кампазіцы́йным |
сінтаксі́чна-кампазіцы́йнай |
сінтаксі́чна-кампазіцы́йным |
сінтаксі́чна-кампазіцы́йных |
Крыніцы:
piskunou2012.
сінтаксі́чна-стылісты́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сінтаксі́чна-стылісты́чны |
сінтаксі́чна-стылісты́чная |
сінтаксі́чна-стылісты́чнае |
сінтаксі́чна-стылісты́чныя |
| Р. |
сінтаксі́чна-стылісты́чнага |
сінтаксі́чна-стылісты́чнай
сінтаксі́чна-стылісты́чнае |
сінтаксі́чна-стылісты́чнага |
сінтаксі́чна-стылісты́чных |
| Д. |
сінтаксі́чна-стылісты́чнаму |
сінтаксі́чна-стылісты́чнай |
сінтаксі́чна-стылісты́чнаму |
сінтаксі́чна-стылісты́чным |
| В. |
сінтаксі́чна-стылісты́чны (неадуш.)
сінтаксі́чна-стылісты́чнага (адуш.) |
сінтаксі́чна-стылісты́чную |
сінтаксі́чна-стылісты́чнае |
сінтаксі́чна-стылісты́чныя (неадуш.)
сінтаксі́чна-стылісты́чных (адуш.) |
| Т. |
сінтаксі́чна-стылісты́чным |
сінтаксі́чна-стылісты́чнай
сінтаксі́чна-стылісты́чнаю |
сінтаксі́чна-стылісты́чным |
сінтаксі́чна-стылісты́чнымі |
| М. |
сінтаксі́чна-стылісты́чным |
сінтаксі́чна-стылісты́чнай |
сінтаксі́чна-стылісты́чным |
сінтаксі́чна-стылісты́чных |
Крыніцы:
piskunou2012.
сінтаксі́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сінтаксі́чны |
сінтаксі́чная |
сінтаксі́чнае |
сінтаксі́чныя |
| Р. |
сінтаксі́чнага |
сінтаксі́чнай
сінтаксі́чнае |
сінтаксі́чнага |
сінтаксі́чных |
| Д. |
сінтаксі́чнаму |
сінтаксі́чнай |
сінтаксі́чнаму |
сінтаксі́чным |
| В. |
сінтаксі́чны (неадуш.)
сінтаксі́чнага (адуш.) |
сінтаксі́чную |
сінтаксі́чнае |
сінтаксі́чныя (неадуш.)
сінтаксі́чных (адуш.) |
| Т. |
сінтаксі́чным |
сінтаксі́чнай
сінтаксі́чнаю |
сінтаксі́чным |
сінтаксі́чнымі |
| М. |
сінтаксі́чным |
сінтаксі́чнай |
сінтаксі́чным |
сінтаксі́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сінта́ктыка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сінта́ктыка |
| Р. |
сінта́ктыкі |
| Д. |
сінта́ктыцы |
| В. |
сінта́ктыку |
| Т. |
сінта́ктыкай
сінта́ктыкаю |
| М. |
сінта́ктыцы |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
сінта́ктыкі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
сінта́ктыкі |
| Р. |
сінта́ктыкаў |
| Д. |
сінта́ктыкам |
| В. |
сінта́ктыкі |
| Т. |
сінта́ктыкамі |
| М. |
сінта́ктыках |
Крыніцы:
sbm2012.
сінтаміцы́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сінтаміцы́н |
| Р. |
сінтаміцы́ну |
| Д. |
сінтаміцы́ну |
| В. |
сінтаміцы́н |
| Т. |
сінтаміцы́нам |
| М. |
сінтаміцы́не |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
сінтаміцы́навы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
сінтаміцы́навы |
сінтаміцы́навая |
сінтаміцы́навае |
сінтаміцы́навыя |
| Р. |
сінтаміцы́навага |
сінтаміцы́навай
сінтаміцы́навае |
сінтаміцы́навага |
сінтаміцы́навых |
| Д. |
сінтаміцы́наваму |
сінтаміцы́навай |
сінтаміцы́наваму |
сінтаміцы́навым |
| В. |
сінтаміцы́навы (неадуш.)
сінтаміцы́навага (адуш.) |
сінтаміцы́навую |
сінтаміцы́навае |
сінтаміцы́навыя (неадуш.)
сінтаміцы́навых (адуш.) |
| Т. |
сінтаміцы́навым |
сінтаміцы́навай
сінтаміцы́наваю |
сінтаміцы́навым |
сінтаміцы́навымі |
| М. |
сінтаміцы́навым |
сінтаміцы́навай |
сінтаміцы́навым |
сінтаміцы́навых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
сінтро́н
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
сінтро́н |
сінтро́ны |
| Р. |
сінтро́на |
сінтро́наў |
| Д. |
сінтро́ну |
сінтро́нам |
| В. |
сінтро́н |
сінтро́ны |
| Т. |
сінтро́нам |
сінтро́намі |
| М. |
сінтро́не |
сінтро́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
сі́нтэз
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
сі́нтэз |
| Р. |
сі́нтэзу |
| Д. |
сі́нтэзу |
| В. |
сі́нтэз |
| Т. |
сі́нтэзам |
| М. |
сі́нтэзе |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.