Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Сі́ціна

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сі́ціна
Р. Сі́ціна
Д. Сі́ціну
В. Сі́ціна
Т. Сі́цінам
М. Сі́ціне

Сі́ціцк

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сі́ціцк
Р. Сі́ціцка
Д. Сі́ціцку
В. Сі́ціцк
Т. Сі́ціцкам
М. Сі́ціцку

сіцылі́ец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. сіцылі́ец сіцылі́йцы
Р. сіцылі́йца сіцылі́йцаў
Д. сіцылі́йцу сіцылі́йцам
В. сіцылі́йца сіцылі́йцаў
Т. сіцылі́йцам сіцылі́йцамі
М. сіцылі́йцу сіцылі́йцах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

сіцылі́йка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сіцылі́йка сіцылі́йкі
Р. сіцылі́йкі сіцылі́ек
Д. сіцылі́йцы сіцылі́йкам
В. сіцылі́йку сіцылі́ек
Т. сіцылі́йкай
сіцылі́йкаю
сіцылі́йкамі
М. сіцылі́йцы сіцылі́йках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

сіцылі́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сіцылі́йскі сіцылі́йская сіцылі́йскае сіцылі́йскія
Р. сіцылі́йскага сіцылі́йскай
сіцылі́йскае
сіцылі́йскага сіцылі́йскіх
Д. сіцылі́йскаму сіцылі́йскай сіцылі́йскаму сіцылі́йскім
В. сіцылі́йскі (неадуш.)
сіцылі́йскага (адуш.)
сіцылі́йскую сіцылі́йскае сіцылі́йскія (неадуш.)
сіцылі́йскіх (адуш.)
Т. сіцылі́йскім сіцылі́йскай
сіцылі́йскаю
сіцылі́йскім сіцылі́йскімі
М. сіцылі́йскім сіцылі́йскай сіцылі́йскім сіцылі́йскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Сіцы́лія

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Сіцы́лія
Р. Сіцы́ліі
Д. Сіцы́ліі
В. Сіцы́лію
Т. Сіцы́ліяй
Сіцы́ліяю
М. Сіцы́ліі

сіцылія́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. сіцылія́на сіцылія́ны
Р. сіцылія́ны сіцылія́н
Д. сіцылія́не сіцылія́нам
В. сіцылія́ну сіцылія́ны
Т. сіцылія́най
сіцылія́наю
сіцылія́намі
М. сіцылія́не сіцылія́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Сіцько́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сіцько́ва
Р. Сіцько́ва
Д. Сіцько́ву
В. Сіцько́ва
Т. Сіцько́вам
М. Сіцько́ве

Сіцяне́ц

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Сіцяне́ц
Р. Сіцянца́
Д. Сіцянцу́
В. Сіцяне́ц
Т. Сіцянцо́м
М. Сіцянцы́