Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

сіва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
сіва	сівей	-

сівабаро́ды

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сівабаро́ды	сівабаро́дая	сівабаро́дае	сівабаро́дыя
Р.	сівабаро́дага	сівабаро́дай сівабаро́дае	сівабаро́дага	сівабаро́дых
Д.	сівабаро́даму	сівабаро́дай	сівабаро́даму	сівабаро́дым
В.	сівабаро́ды (неадуш.) сівабаро́дага (адуш.)	сівабаро́дую	сівабаро́дае	сівабаро́дыя (неадуш.) сівабаро́дых (адуш.)
Т.	сівабаро́дым	сівабаро́дай сівабаро́даю	сівабаро́дым	сівабаро́дымі
М.	сівабаро́дым	сівабаро́дай	сівабаро́дым	сівабаро́дых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сівабро́вы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сівабро́вы	сівабро́вая	сівабро́вае	сівабро́выя
Р.	сівабро́вага	сівабро́вай сівабро́вае	сівабро́вага	сівабро́вых
Д.	сівабро́ваму	сівабро́вай	сівабро́ваму	сівабро́вым
В.	сівабро́вы (неадуш.) сівабро́вага (адуш.)	сівабро́вую	сівабро́вае	сівабро́выя (неадуш.) сівабро́вых (адуш.)
Т.	сівабро́вым	сівабро́вай сівабро́ваю	сівабро́вым	сівабро́вымі
М.	сівабро́вым	сівабро́вай	сівабро́вым	сівабро́вых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

сівавало́сы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сівавало́сы	сівавало́сая	сівавало́сае	сівавало́сыя
Р.	сівавало́сага	сівавало́сай сівавало́сае	сівавало́сага	сівавало́сых
Д.	сівавало́саму	сівавало́сай	сівавало́саму	сівавало́сым
В.	сівавало́сы (неадуш.) сівавало́сага (адуш.)	сівавало́сую	сівавало́сае	сівавало́сыя (неадуш.) сівавало́сых (адуш.)
Т.	сівавало́сым	сівавало́сай сівавало́саю	сівавало́сым	сівавало́сымі
М.	сівавало́сым	сівавало́сай	сівавало́сым	сівавало́сых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сіваваро́нка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

сіваваро́нкавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сіваваро́нкавы	сіваваро́нкавая	сіваваро́нкавае	сіваваро́нкавыя
Р.	сіваваро́нкавага	сіваваро́нкавай сіваваро́нкавае	сіваваро́нкавага	сіваваро́нкавых
Д.	сіваваро́нкаваму	сіваваро́нкавай	сіваваро́нкаваму	сіваваро́нкавым
В.	сіваваро́нкавы (неадуш.) сіваваро́нкавага (адуш.)	сіваваро́нкавую	сіваваро́нкавае	сіваваро́нкавыя (неадуш.) сіваваро́нкавых (адуш.)
Т.	сіваваро́нкавым	сіваваро́нкавай сіваваро́нкаваю	сіваваро́нкавым	сіваваро́нкавымі
М.	сіваваро́нкавым	сіваваро́нкавай	сіваваро́нкавым	сіваваро́нкавых

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

сіваваро́нкавыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

сівава́та

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
сівава́та	сівава́цей	-

сівава́та-бе́лы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сівава́та-бе́лы	сівава́та-бе́лая	сівава́та-бе́лае	сівава́та-бе́лыя
Р.	сівава́та-бе́лага	сівава́та-бе́лай сівава́та-бе́лае	сівава́та-бе́лага	сівава́та-бе́лых
Д.	сівава́та-бе́ламу	сівава́та-бе́лай	сівава́та-бе́ламу	сівава́та-бе́лым
В.	сівава́та-бе́лы (неадуш.) сівава́та-бе́лага (адуш.)	сівава́та-бе́лую	сівава́та-бе́лае	сівава́та-бе́лыя (неадуш.) сівава́та-бе́лых (адуш.)
Т.	сівава́та-бе́лым	сівава́та-бе́лай сівава́та-бе́лаю	сівава́та-бе́лым	сівава́та-бе́лымі
М.	сівава́та-бе́лым	сівава́та-бе́лай	сівава́та-бе́лым	сівава́та-бе́лых

Крыніцы: piskunou2012.

сівава́ты

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	сівава́ты	сівава́тая	сівава́тае	сівава́тыя
Р.	сівава́тага	сівава́тай сівава́тае	сівава́тага	сівава́тых
Д.	сівава́таму	сівава́тай	сівава́таму	сівава́тым
В.	сівава́ты (неадуш.) сівава́тага (адуш.)	сівава́тую	сівава́тае	сівава́тыя (неадуш.) сівава́тых (адуш.)
Т.	сівава́тым	сівава́тай сівава́таю	сівава́тым	сівава́тымі
М.	сівава́тым	сівава́тай	сівава́тым	сівава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Verbum