сіваваро́нкавыя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
сіваваро́нкавыя | |
сіваваро́нкавых | |
сіваваро́нкавым | |
сіваваро́нкавых | |
сіваваро́нкавымі | |
сіваваро́нкавых |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)