сінтаксі́чна-стылісты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінтаксі́чна-стылісты́чны сінтаксі́чна-стылісты́чная сінтаксі́чна-стылісты́чнае сінтаксі́чна-стылісты́чныя
Р. сінтаксі́чна-стылісты́чнага сінтаксі́чна-стылісты́чнай
сінтаксі́чна-стылісты́чнае		 сінтаксі́чна-стылісты́чнага сінтаксі́чна-стылісты́чных
Д. сінтаксі́чна-стылісты́чнаму сінтаксі́чна-стылісты́чнай сінтаксі́чна-стылісты́чнаму сінтаксі́чна-стылісты́чным
В. сінтаксі́чна-стылісты́чны (неадуш.)
сінтаксі́чна-стылісты́чнага (адуш.)		 сінтаксі́чна-стылісты́чную сінтаксі́чна-стылісты́чнае сінтаксі́чна-стылісты́чныя (неадуш.)
сінтаксі́чна-стылісты́чных (адуш.)
Т. сінтаксі́чна-стылісты́чным сінтаксі́чна-стылісты́чнай
сінтаксі́чна-стылісты́чнаю		 сінтаксі́чна-стылісты́чным сінтаксі́чна-стылісты́чнымі
М. сінтаксі́чна-стылісты́чным сінтаксі́чна-стылісты́чнай сінтаксі́чна-стылісты́чным сінтаксі́чна-стылісты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)