сінтаміцы́навы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінтаміцы́навы сінтаміцы́навая сінтаміцы́навае сінтаміцы́навыя
Р. сінтаміцы́навага сінтаміцы́навай
сінтаміцы́навае		 сінтаміцы́навага сінтаміцы́навых
Д. сінтаміцы́наваму сінтаміцы́навай сінтаміцы́наваму сінтаміцы́навым
В. сінтаміцы́навы (неадуш.)
сінтаміцы́навага (адуш.)		 сінтаміцы́навую сінтаміцы́навае сінтаміцы́навыя (неадуш.)
сінтаміцы́навых (адуш.)
Т. сінтаміцы́навым сінтаміцы́навай
сінтаміцы́наваю		 сінтаміцы́навым сінтаміцы́навымі
М. сінтаміцы́навым сінтаміцы́навай сінтаміцы́навым сінтаміцы́навых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)