сінтаксі́чна-інтанацы́йны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. сінтаксі́чна-інтанацы́йны сінтаксі́чна-інтанацы́йная сінтаксі́чна-інтанацы́йнае сінтаксі́чна-інтанацы́йныя
Р. сінтаксі́чна-інтанацы́йнага сінтаксі́чна-інтанацы́йнай
сінтаксі́чна-інтанацы́йнае		 сінтаксі́чна-інтанацы́йнага сінтаксі́чна-інтанацы́йных
Д. сінтаксі́чна-інтанацы́йнаму сінтаксі́чна-інтанацы́йнай сінтаксі́чна-інтанацы́йнаму сінтаксі́чна-інтанацы́йным
В. сінтаксі́чна-інтанацы́йны (неадуш.)
сінтаксі́чна-інтанацы́йнага (адуш.)		 сінтаксі́чна-інтанацы́йную сінтаксі́чна-інтанацы́йнае сінтаксі́чна-інтанацы́йныя (неадуш.)
сінтаксі́чна-інтанацы́йных (адуш.)
Т. сінтаксі́чна-інтанацы́йным сінтаксі́чна-інтанацы́йнай
сінтаксі́чна-інтанацы́йнаю		 сінтаксі́чна-інтанацы́йным сінтаксі́чна-інтанацы́йнымі
М. сінтаксі́чна-інтанацы́йным сінтаксі́чна-інтанацы́йнай сінтаксі́чна-інтанацы́йным сінтаксі́чна-інтанацы́йных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)