пабракава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пабраку́ю |
пабраку́ем |
2-я ас. |
пабраку́еш |
пабраку́еце |
3-я ас. |
пабраку́е |
пабраку́юць |
Прошлы час |
м. |
пабракава́ў |
пабракава́лі |
ж. |
пабракава́ла |
н. |
пабракава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пабраку́й |
пабраку́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пабракава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пабрако́ваны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пабрако́ваны |
пабрако́ваная |
пабрако́ванае |
пабрако́ваныя |
Р. |
пабрако́ванага |
пабрако́ванай пабрако́ванае |
пабрако́ванага |
пабрако́ваных |
Д. |
пабрако́ванаму |
пабрако́ванай |
пабрако́ванаму |
пабрако́ваным |
В. |
пабрако́ваны пабрако́ванага |
пабрако́ваную |
пабрако́ванае |
пабрако́ваныя пабрако́ваных |
Т. |
пабрако́ваным |
пабрако́ванай пабрако́ванаю |
пабрако́ваным |
пабрако́ванымі |
М. |
пабрако́ваным |
пабрако́ванай |
пабрако́ваным |
пабрако́ваных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
пабрако́ваны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пабрако́ваны |
пабрако́ваная |
пабрако́ванае |
пабрако́ваныя |
Р. |
пабрако́ванага |
пабрако́ванай пабрако́ванае |
пабрако́ванага |
пабрако́ваных |
Д. |
пабрако́ванаму |
пабрако́ванай |
пабрако́ванаму |
пабрако́ваным |
В. |
пабрако́ваны пабрако́ванага |
пабрако́ваную |
пабрако́ванае |
пабрако́ваныя пабрако́ваных |
Т. |
пабрако́ваным |
пабрако́ванай пабрако́ванаю |
пабрако́ваным |
пабрако́ванымі |
М. |
пабрако́ваным |
пабрако́ванай |
пабрако́ваным |
пабрако́ваных |
Кароткая форма: пабрако́вана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
sbm2012.
пабранзава́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пабранзава́ны |
пабранзава́ная |
пабранзава́нае |
пабранзава́ныя |
Р. |
пабранзава́нага |
пабранзава́най пабранзава́нае |
пабранзава́нага |
пабранзава́ных |
Д. |
пабранзава́наму |
пабранзава́най |
пабранзава́наму |
пабранзава́ным |
В. |
пабранзава́ны (неадуш.) пабранзава́нага (адуш.) |
пабранзава́ную |
пабранзава́нае |
пабранзава́ныя (неадуш.) пабранзава́ных (адуш.) |
Т. |
пабранзава́ным |
пабранзава́най пабранзава́наю |
пабранзава́ным |
пабранзава́нымі |
М. |
пабранзава́ным |
пабранзава́най |
пабранзава́ным |
пабранзава́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
пабранзава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пабранзава́ны |
пабранзава́ная |
пабранзава́нае |
пабранзава́ныя |
Р. |
пабранзава́нага |
пабранзава́най пабранзава́нае |
пабранзава́нага |
пабранзава́ных |
Д. |
пабранзава́наму |
пабранзава́най |
пабранзава́наму |
пабранзава́ным |
В. |
пабранзава́ны (неадуш.) пабранзава́нага (адуш.) |
пабранзава́ную |
пабранзава́нае |
пабранзава́ныя (неадуш.) пабранзава́ных (адуш.) |
Т. |
пабранзава́ным |
пабранзава́най пабранзава́наю |
пабранзава́ным |
пабранзава́нымі |
М. |
пабранзава́ным |
пабранзава́най |
пабранзава́ным |
пабранзава́ных |
Кароткая форма: пабранзава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
пабранзава́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пабранзу́ю |
пабранзу́ем |
2-я ас. |
пабранзу́еш |
пабранзу́еце |
3-я ас. |
пабранзу́е |
пабранзу́юць |
Прошлы час |
м. |
пабранзава́ў |
пабранзава́лі |
ж. |
пабранзава́ла |
н. |
пабранзава́ла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пабранзу́й |
пабранзу́йце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пабранзава́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пабранзаве́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пабранзаве́ю |
пабранзаве́ем |
2-я ас. |
пабранзаве́еш |
пабранзаве́еце |
3-я ас. |
пабранзаве́е |
пабранзаве́юць |
Прошлы час |
м. |
пабранзаве́ў |
пабранзаве́лі |
ж. |
пабранзаве́ла |
н. |
пабранзаве́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пабранзаве́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
пабра́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
пабра́нне |
Р. |
пабра́ння |
Д. |
пабра́нню |
В. |
пабра́нне |
Т. |
пабра́ннем |
М. |
пабра́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
пабра́ны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пабра́ны |
пабра́ная |
пабра́нае |
пабра́ныя |
Р. |
пабра́нага |
пабра́най пабра́нае |
пабра́нага |
пабра́ных |
Д. |
пабра́наму |
пабра́най |
пабра́наму |
пабра́ным |
В. |
пабра́ны (неадуш.) пабра́нага (адуш.) |
пабра́ную |
пабра́нае |
пабра́ныя (неадуш.) пабра́ных (адуш.) |
Т. |
пабра́ным |
пабра́най пабра́наю |
пабра́ным |
пабра́нымі |
М. |
пабра́ным |
пабра́най |
пабра́ным |
пабра́ных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.