пабранзаве́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабранзаве́ю пабранзаве́ем
2-я ас. пабранзаве́еш пабранзаве́еце
3-я ас. пабранзаве́е пабранзаве́юць
Прошлы час
м. пабранзаве́ў пабранзаве́лі
ж. пабранзаве́ла
н. пабранзаве́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пабранзаве́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)