пабранзава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пабранзу́ю пабранзу́ем
2-я ас. пабранзу́еш пабранзу́еце
3-я ас. пабранзу́е пабранзу́юць
Прошлы час
м. пабранзава́ў пабранзава́лі
ж. пабранзава́ла
н. пабранзава́ла
Загадны лад
2-я ас. пабранзу́й пабранзу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час пабранзава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)