пабранзава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. пабранзава́ны пабранзава́ная пабранзава́нае пабранзава́ныя
Р. пабранзава́нага пабранзава́най
пабранзава́нае		 пабранзава́нага пабранзава́ных
Д. пабранзава́наму пабранзава́най пабранзава́наму пабранзава́ным
В. пабранзава́ны (неадуш.)
пабранзава́нага (адуш.)		 пабранзава́ную пабранзава́нае пабранзава́ныя (неадуш.)
пабранзава́ных (адуш.)
Т. пабранзава́ным пабранзава́най
пабранзава́наю		 пабранзава́ным пабранзава́нымі
М. пабранзава́ным пабранзава́най пабранзава́ным пабранзава́ных

Кароткая форма: пабранзава́на.

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)