зне́відзь
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зне́відзь | зне́відзі | |
зне́відзя | зне́відзяў | |
зне́відзю | зне́відзям | |
зне́відзя | зне́відзяў | |
зне́відзем | зне́відзямі | |
зне́відзі | зне́відзях |
Крыніцы:
зне́відзь
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
зне́відзь | зне́відзі | |
зне́відзя | зне́відзяў | |
зне́відзю | зне́відзям | |
зне́відзя | зне́відзяў | |
зне́відзем | зне́відзямі | |
зне́відзі | зне́відзях |
Крыніцы:
зневяра́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
зневяра́юся | зневяра́емся | |
зневяра́ешся | зневяра́ецеся | |
зневяра́ецца | зневяра́юцца | |
Прошлы час | ||
зневяра́ўся | зневяра́ліся | |
зневяра́лася | ||
зневяра́лася | ||
Загадны лад | ||
зневяра́йся | зневяра́йцеся | |
Дзеепрыслоўе | ||
зневяра́ючыся |
Крыніцы:
зневяра́ць
‘пазбаўляць веры ў каго-небудзь, што-небудзь, расчароўваць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
зневяра́ю | зневяра́ем | |
зневяра́еш | зневяра́еце | |
зневяра́е | зневяра́юць | |
Прошлы час | ||
зневяра́ў | зневяра́лі | |
зневяра́ла | ||
зневяра́ла | ||
Загадны лад | ||
зневяра́й | зневяра́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
зневяра́ючы |
Крыніцы:
зне́дкуль
прыслоўе
зне́дкуль | - | - |
Крыніцы:
знедужэ́ла
прыслоўе
знедужэ́ла | - | - |
Крыніцы:
знедужэ́ласць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
знедужэ́ласць | |
знедужэ́ласці | |
знедужэ́ласці | |
знедужэ́ласць | |
знедужэ́ласцю | |
знедужэ́ласці |
Крыніцы:
знедужэ́лы
прыметнік, якасны
знедужэ́лы | знедужэ́лая | знедужэ́лае | знедужэ́лыя | |
знедужэ́лага | знедужэ́лай знедужэ́лае |
знедужэ́лага | знедужэ́лых | |
знедужэ́ламу | знедужэ́лай | знедужэ́ламу | знедужэ́лым | |
знедужэ́лы ( знедужэ́лага ( |
знедужэ́лую | знедужэ́лае | знедужэ́лыя ( знедужэ́лых ( |
|
знедужэ́лым | знедужэ́лай знедужэ́лаю |
знедужэ́лым | знедужэ́лымі | |
знедужэ́лым | знедужэ́лай | знедужэ́лым | знедужэ́лых |
Крыніцы:
знедужэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
знедужэ́ю | знедужэ́ем | |
знедужэ́еш | знедужэ́еце | |
знедужэ́е | знедужэ́юць | |
Прошлы час | ||
знедужэ́ў | знедужэ́лі | |
знедужэ́ла | ||
знедужэ́ла | ||
Загадны лад | ||
знедужэ́й | знедужэ́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
знедужэ́ўшы |
Крыніцы:
знедухаўле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
знедухаўле́нне | |
знедухаўле́ння | |
знедухаўле́нню | |
знедухаўле́нне | |
знедухаўле́ннем | |
знедухаўле́нні |
Крыніцы:
знедухаўлё́ны
прыметнік, якасны
знедухаўлё́ны | знедухаўлё́ная | знедухаўлё́нае | знедухаўлё́ныя | |
знедухаўлё́нага | знедухаўлё́най знедухаўлё́нае |
знедухаўлё́нага | знедухаўлё́ных | |
знедухаўлё́наму | знедухаўлё́най | знедухаўлё́наму | знедухаўлё́ным | |
знедухаўлё́ны ( знедухаўлё́нага ( |
знедухаўлё́ную | знедухаўлё́нае | знедухаўлё́ныя ( знедухаўлё́ных ( |
|
знедухаўлё́ным | знедухаўлё́най знедухаўлё́наю |
знедухаўлё́ным | знедухаўлё́нымі | |
знедухаўлё́ным | знедухаўлё́най | знедухаўлё́ным | знедухаўлё́ных |
Крыніцы: