Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

зне́відзь

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зне́відзь зне́відзі
Р. зне́відзя зне́відзяў
Д. зне́відзю зне́відзям
В. зне́відзя зне́відзяў
Т. зне́відзем зне́відзямі
М. зне́відзі зне́відзях

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

зневяра́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зневяра́юся зневяра́емся
2-я ас. зневяра́ешся зневяра́ецеся
3-я ас. зневяра́ецца зневяра́юцца
Прошлы час
м. зневяра́ўся зневяра́ліся
ж. зневяра́лася
н. зневяра́лася
Загадны лад
2-я ас. зневяра́йся зневяра́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час зневяра́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

зневяра́ць

‘пазбаўляць веры ў каго-небудзь, што-небудзь, расчароўваць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зневяра́ю зневяра́ем
2-я ас. зневяра́еш зневяра́еце
3-я ас. зневяра́е зневяра́юць
Прошлы час
м. зневяра́ў зневяра́лі
ж. зневяра́ла
н. зневяра́ла
Загадны лад
2-я ас. зневяра́й зневяра́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зневяра́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

зне́дкуль

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
зне́дкуль - -

Крыніцы: piskunou2012.

знедужэ́ла

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
знедужэ́ла - -

Крыніцы: piskunou2012.

знедужэ́ласць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. знедужэ́ласць
Р. знедужэ́ласці
Д. знедужэ́ласці
В. знедужэ́ласць
Т. знедужэ́ласцю
М. знедужэ́ласці

Крыніцы: piskunou2012.

знедужэ́лы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знедужэ́лы знедужэ́лая знедужэ́лае знедужэ́лыя
Р. знедужэ́лага знедужэ́лай
знедужэ́лае
знедужэ́лага знедужэ́лых
Д. знедужэ́ламу знедужэ́лай знедужэ́ламу знедужэ́лым
В. знедужэ́лы (неадуш.)
знедужэ́лага (адуш.)
знедужэ́лую знедужэ́лае знедужэ́лыя (неадуш.)
знедужэ́лых (адуш.)
Т. знедужэ́лым знедужэ́лай
знедужэ́лаю
знедужэ́лым знедужэ́лымі
М. знедужэ́лым знедужэ́лай знедужэ́лым знедужэ́лых

Крыніцы: piskunou2012.

знедужэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знедужэ́ю знедужэ́ем
2-я ас. знедужэ́еш знедужэ́еце
3-я ас. знедужэ́е знедужэ́юць
Прошлы час
м. знедужэ́ў знедужэ́лі
ж. знедужэ́ла
н. знедужэ́ла
Загадны лад
2-я ас. знедужэ́й знедужэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час знедужэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

знедухаўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. знедухаўле́нне
Р. знедухаўле́ння
Д. знедухаўле́нню
В. знедухаўле́нне
Т. знедухаўле́ннем
М. знедухаўле́нні

Крыніцы: piskunou2012.

знедухаўлё́ны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знедухаўлё́ны знедухаўлё́ная знедухаўлё́нае знедухаўлё́ныя
Р. знедухаўлё́нага знедухаўлё́най
знедухаўлё́нае
знедухаўлё́нага знедухаўлё́ных
Д. знедухаўлё́наму знедухаўлё́най знедухаўлё́наму знедухаўлё́ным
В. знедухаўлё́ны (неадуш.)
знедухаўлё́нага (адуш.)
знедухаўлё́ную знедухаўлё́нае знедухаўлё́ныя (неадуш.)
знедухаўлё́ных (адуш.)
Т. знедухаўлё́ным знедухаўлё́най
знедухаўлё́наю
знедухаўлё́ным знедухаўлё́нымі
М. знедухаўлё́ным знедухаўлё́най знедухаўлё́ным знедухаўлё́ных

Крыніцы: piskunou2012.