зне́відзь
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| зне́відзь | зне́відзі | |
| зне́відзя | зне́відзяў | |
| зне́відзю | зне́відзям | |
| зне́відзя | зне́відзяў | |
| зне́відзем | зне́відзямі | |
| зне́відзі | зне́відзях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)