знедужэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знедужэ́ю знедужэ́ем
2-я ас. знедужэ́еш знедужэ́еце
3-я ас. знедужэ́е знедужэ́юць
Прошлы час
м. знедужэ́ў знедужэ́лі
ж. знедужэ́ла
н. знедужэ́ла
Загадны лад
2-я ас. знедужэ́й знедужэ́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час знедужэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)