Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авгеёілнорстуцчшыэя-’

апрычо́нік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апрычо́нік апрычо́нікі
Р. апрычо́ніка апрычо́нікаў
Д. апрычо́ніку апрычо́нікам
В. апрычо́ніка апрычо́нікаў
Т. апрычо́нікам апрычо́нікамі
М. апрычо́ніку апрычо́ніках

Крыніцы: piskunou2012.

апрычо́нік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апрычо́нік апрычо́нікі
Р. апрычо́ніка апрычо́нікаў
Д. апрычо́ніку апрычо́нікам
В. апрычо́нік апрычо́нікі
Т. апрычо́нікам апрычо́нікамі
М. апрычо́ніку апрычо́ніках

Крыніцы: piskunou2012.

апрычо́ніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апрычо́ніца апрычо́ніцы
Р. апрычо́ніцы апрычо́ніц
Д. апрычо́ніцы апрычо́ніцам
В. апрычо́ніцу апрычо́ніц
Т. апрычо́ніцай
апрычо́ніцаю		 апрычо́ніцамі
М. апрычо́ніцы апрычо́ніцах

Крыніцы: piskunou2012.

апрычо́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апрычо́ны апрычо́ная апрычо́нае апрычо́ныя
Р. апрычо́нага апрычо́най
апрычо́нае		 апрычо́нага апрычо́ных
Д. апрычо́наму апрычо́най апрычо́наму апрычо́ным
В. апрычо́ны (неадуш.)
апрычо́нага (адуш.)		 апрычо́ную апрычо́нае апрычо́ныя (неадуш.)
апрычо́ных (адуш.)
Т. апрычо́ным апрычо́най
апрычо́наю		 апрычо́ным апрычо́нымі
М. апрычо́ным апрычо́най апрычо́ным апрычо́ных

Крыніцы: piskunou2012.

апрычо́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апрычо́ны апрычо́ная апрычо́нае апрычо́ныя
Р. апрычо́нага апрычо́най
апрычо́нае		 апрычо́нага апрычо́ных
Д. апрычо́наму апрычо́най апрычо́наму апрычо́ным
В. апрычо́ны (неадуш.)
апрычо́нага (адуш.)		 апрычо́ную апрычо́нае апрычо́ныя (неадуш.)
апрычо́ных (адуш.)
Т. апрычо́ным апрычо́най
апрычо́наю		 апрычо́ным апрычо́нымі
М. апрычо́ным апрычо́най апрычо́ным апрычо́ных

Крыніцы: piskunou2012.

апры́шак

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апры́шак апры́шкі
Р. апры́шка апры́шкаў
Д. апры́шку апры́шкам
В. апры́шка апры́шкаў
Т. апры́шкам апры́шкамі
М. апры́шку апры́шках

апрышча́вець

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апрышча́вею апрышча́веем
2-я ас. апрышча́вееш апрышча́вееце
3-я ас. апрышча́вее апрышча́веюць
Прошлы час
м. апрышча́веў апрышча́велі
ж. апрышча́вела
н. апрышча́вела
Дзеепрыслоўе
прош. час апрышча́веўшы

Крыніцы: tsblm1996.

апры́шчаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апры́шчаны апры́шчаная апры́шчанае апры́шчаныя
Р. апры́шчанага апры́шчанай
апры́шчанае		 апры́шчанага апры́шчаных
Д. апры́шчанаму апры́шчанай апры́шчанаму апры́шчаным
В. апры́шчаны (неадуш.)
апры́шчанага (адуш.)		 апры́шчаную апры́шчанае апры́шчаныя (неадуш.)
апры́шчаных (адуш.)
Т. апры́шчаным апры́шчанай
апры́шчанаю		 апры́шчаным апры́шчанымі
М. апры́шчаным апры́шчанай апры́шчаным апры́шчаных

Крыніцы: piskunou2012.

апрыяры́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. апрыяры́зм
Р. апрыяры́зму
Д. апрыяры́зму
В. апрыяры́зм
Т. апрыяры́змам
М. апрыяры́зме

Крыніцы: piskunou2012.

апрыярысты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апрыярысты́чны апрыярысты́чная апрыярысты́чнае апрыярысты́чныя
Р. апрыярысты́чнага апрыярысты́чнай
апрыярысты́чнае		 апрыярысты́чнага апрыярысты́чных
Д. апрыярысты́чнаму апрыярысты́чнай апрыярысты́чнаму апрыярысты́чным
В. апрыярысты́чны (неадуш.)
апрыярысты́чнага (адуш.)		 апрыярысты́чную апрыярысты́чнае апрыярысты́чныя (неадуш.)
апрыярысты́чных (адуш.)
Т. апрыярысты́чным апрыярысты́чнай
апрыярысты́чнаю		 апрыярысты́чным апрыярысты́чнымі
М. апрыярысты́чным апрыярысты́чнай апрыярысты́чным апрыярысты́чных

Крыніцы: piskunou2012.