апрычо́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
апрычо́ны | апрычо́ная | апрычо́нае | апрычо́ныя | |
апрычо́нага | апрычо́най апрычо́нае |
апрычо́нага | апрычо́ных | |
апрычо́наму | апрычо́най | апрычо́наму | апрычо́ным | |
апрычо́ны ( апрычо́нага ( |
апрычо́ную | апрычо́нае | апрычо́ныя ( апрычо́ных ( |
|
апрычо́ным | апрычо́най апрычо́наю |
апрычо́ным | апрычо́нымі | |
апрычо́ным | апрычо́най | апрычо́ным | апрычо́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)