адлю́днены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
адлю́днены |
адлю́дненая |
адлю́дненае |
адлю́дненыя |
| Р. |
адлю́дненага |
адлю́дненай адлю́дненае |
адлю́дненага |
адлю́дненых |
| Д. |
адлю́дненаму |
адлю́дненай |
адлю́дненаму |
адлю́дненым |
| В. |
адлю́днены (неадуш.) адлю́дненага (адуш.) |
адлю́дненую |
адлю́дненае |
адлю́дненыя (неадуш.) адлю́дненых (адуш.) |
| Т. |
адлю́дненым |
адлю́дненай адлю́дненаю |
адлю́дненым |
адлю́дненымі |
| М. |
адлю́дненым |
адлю́дненай |
адлю́дненым |
адлю́дненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
адлю́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адлю́днік |
адлю́днікі |
| Р. |
адлю́дніка |
адлю́днікаў |
| Д. |
адлю́дніку |
адлю́днікам |
| В. |
адлю́дніка |
адлю́днікаў |
| Т. |
адлю́днікам |
адлю́днікамі |
| М. |
адлю́дніку |
адлю́дніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
адлю́дніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
адлю́днюся |
адлю́днімся |
| 2-я ас. |
адлю́днішся |
адлю́дніцеся |
| 3-я ас. |
адлю́дніцца |
адлю́дняцца |
| Прошлы час |
| м. |
адлю́дніўся |
адлю́дніліся |
| ж. |
адлю́днілася |
| н. |
адлю́днілася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
адлю́дніся |
адлю́дніцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
адлю́дніўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
адлюстрава́льнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адлюстрава́льнік |
адлюстрава́льнікі |
| Р. |
адлюстрава́льніка |
адлюстрава́льнікаў |
| Д. |
адлюстрава́льніку |
адлюстрава́льнікам |
| В. |
адлюстрава́льнік |
адлюстрава́льнікі |
| Т. |
адлюстрава́льнікам |
адлюстрава́льнікамі |
| М. |
адлюстрава́льніку |
адлюстрава́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
адлюстрава́на
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| адлюстрава́на |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012.
адлюстрава́насць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
адлюстрава́насць |
| Р. |
адлюстрава́насці |
| Д. |
адлюстрава́насці |
| В. |
адлюстрава́насць |
| Т. |
адлюстрава́насцю |
| М. |
адлюстрава́насці |
Крыніцы:
piskunou2012.
адлюстрава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
адлюстрава́нне |
адлюстрава́нні |
| Р. |
адлюстрава́ння |
адлюстрава́нняў |
| Д. |
адлюстрава́нню |
адлюстрава́нням |
| В. |
адлюстрава́нне |
адлюстрава́нні |
| Т. |
адлюстрава́ннем |
адлюстрава́ннямі |
| М. |
адлюстрава́нні |
адлюстрава́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.