адлю́днік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| адлю́днік | адлю́днікі | |
| адлю́дніка | адлю́днікаў | |
| адлю́дніку | адлю́днікам | |
| адлю́дніка | адлю́днікаў | |
| адлю́днікам | адлю́днікамі | |
| адлю́дніку | адлю́дніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)