эмфізэмато́з
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эмфізэмато́з |
эмфізэмато́зы |
Р. |
эмфізэмато́зу |
эмфізэмато́заў |
Д. |
эмфізэмато́зу |
эмфізэмато́зам |
В. |
эмфізэмато́з |
эмфізэмато́зы |
Т. |
эмфізэмато́зам |
эмфізэмато́замі |
М. |
эмфізэмато́зе |
эмфізэмато́зах |
Крыніцы:
piskunou2012.
эмфізэма́тык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эмфізэма́тык |
эмфізэма́тыкі |
Р. |
эмфізэма́тыка |
эмфізэма́тыкаў |
Д. |
эмфізэма́тыку |
эмфізэма́тыкам |
В. |
эмфізэма́тыка |
эмфізэма́тыкаў |
Т. |
эмфізэма́тыкам |
эмфізэма́тыкамі |
М. |
эмфізэма́тыку |
эмфізэма́тыках |
Крыніцы:
piskunou2012.
эмфітэ́ўзіс
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
эмфітэ́ўзіс |
эмфітэ́ўзісы |
Р. |
эмфітэ́ўзісу |
эмфітэ́ўзісаў |
Д. |
эмфітэ́ўзісу |
эмфітэ́ўзісам |
В. |
эмфітэ́ўзіс |
эмфітэ́ўзісы |
Т. |
эмфітэ́ўзісам |
эмфітэ́ўзісамі |
М. |
эмфітэ́ўзісе |
эмфітэ́ўзісах |
Крыніцы:
piskunou2012.