Verbum

анлайнавы слоўнік

Караліно́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

Караліно́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

каралі́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	каралі́нскі	каралі́нская	каралі́нскае	каралі́нскія
Р.	каралі́нскага	каралі́нскай каралі́нскае	каралі́нскага	каралі́нскіх
Д.	каралі́нскаму	каралі́нскай	каралі́нскаму	каралі́нскім
В.	каралі́нскі (неадуш.) каралі́нскага (адуш.)	каралі́нскую	каралі́нскае	каралі́нскія (неадуш.) каралі́нскіх (адуш.)
Т.	каралі́нскім	каралі́нскай каралі́нскаю	каралі́нскім	каралі́нскімі
М.	каралі́нскім	каралі́нскай	каралі́нскім	каралі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Каралі́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

каралі́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

Каралі́шчавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Каралі́шчавічы
Р.	Каралі́шчавіч Каралі́шчавічаў
Д.	Каралі́шчавічам
В.	Каралі́шчавічы
Т.	Каралі́шчавічамі
М.	Каралі́шчавічах

каралько́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	каралько́вы	каралько́вая	каралько́вае	каралько́выя
Р.	каралько́вага	каралько́вай каралько́вае	каралько́вага	каралько́вых
Д.	каралько́ваму	каралько́вай	каралько́ваму	каралько́вым
В.	каралько́вы (неадуш.) каралько́вага (адуш.)	каралько́вую	каралько́вае	каралько́выя (неадуш.) каралько́вых (адуш.)
Т.	каралько́вым	каралько́вай каралько́ваю	каралько́вым	каралько́вымі
М.	каралько́вым	каралько́вай	каралько́вым	каралько́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

кара́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кара́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	кара́льны	кара́льная	кара́льнае	кара́льныя
Р.	кара́льнага	кара́льнай кара́льнае	кара́льнага	кара́льных
Д.	кара́льнаму	кара́льнай	кара́льнаму	кара́льным
В.	кара́льны (неадуш.) кара́льнага (адуш.)	кара́льную	кара́льнае	кара́льныя (неадуш.) кара́льных (адуш.)
Т.	кара́льным	кара́льнай кара́льнаю	кара́льным	кара́льнымі
М.	кара́льным	кара́льнай	кара́льным	кара́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Каралю́нцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы