Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Канве́лішкі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

канве́лішскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	канве́лішскі	канве́лішская	канве́лішскае	канве́лішскія
Р.	канве́лішскага	канве́лішскай канве́лішскае	канве́лішскага	канве́лішскіх
Д.	канве́лішскаму	канве́лішскай	канве́лішскаму	канве́лішскім
В.	канве́лішскі (неадуш.) канве́лішскага (адуш.)	канве́лішскую	канве́лішскае	канве́лішскія (неадуш.) канве́лішскіх (адуш.)
Т.	канве́лішскім	канве́лішскай канве́лішскаю	канве́лішскім	канве́лішскімі
М.	канве́лішскім	канве́лішскай	канве́лішскім	канве́лішскіх

Крыніцы: piskunou2012.

канве́нт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

канве́нцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	канве́нцкі	канве́нцкая	канве́нцкае	канве́нцкія
Р.	канве́нцкага	канве́нцкай канве́нцкае	канве́нцкага	канве́нцкіх
Д.	канве́нцкаму	канве́нцкай	канве́нцкаму	канве́нцкім
В.	канве́нцкі (неадуш.) канве́нцкага (адуш.)	канве́нцкую	канве́нцкае	канве́нцкія (неадуш.) канве́нцкіх (адуш.)
Т.	канве́нцкім	канве́нцкай канве́нцкаю	канве́нцкім	канве́нцкімі
М.	канве́нцкім	канве́нцкай	канве́нцкім	канве́нцкіх

Крыніцы: piskunou2012.

канвенцы́йны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	канвенцы́йны	канвенцы́йная	канвенцы́йнае	канвенцы́йныя
Р.	канвенцы́йнага	канвенцы́йнай канвенцы́йнае	канвенцы́йнага	канвенцы́йных
Д.	канвенцы́йнаму	канвенцы́йнай	канвенцы́йнаму	канвенцы́йным
В.	канвенцы́йны (неадуш.) канвенцы́йнага (адуш.)	канвенцы́йную	канвенцы́йнае	канвенцы́йныя (неадуш.) канвенцы́йных (адуш.)
Т.	канвенцы́йным	канвенцы́йнай канвенцы́йнаю	канвенцы́йным	канвенцы́йнымі
М.	канвенцы́йным	канвенцы́йнай	канвенцы́йным	канвенцы́йных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

канве́нцыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

канвенцыяналі́зм

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

канвенцыяна́льны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	канвенцыяна́льны	канвенцыяна́льная	канвенцыяна́льнае	канвенцыяна́льныя
Р.	канвенцыяна́льнага	канвенцыяна́льнай канвенцыяна́льнае	канвенцыяна́льнага	канвенцыяна́льных
Д.	канвенцыяна́льнаму	канвенцыяна́льнай	канвенцыяна́льнаму	канвенцыяна́льным
В.	канвенцыяна́льны (неадуш.) канвенцыяна́льнага (адуш.)	канвенцыяна́льную	канвенцыяна́льнае	канвенцыяна́льныя (неадуш.) канвенцыяна́льных (адуш.)
Т.	канвенцыяна́льным	канвенцыяна́льнай канвенцыяна́льнаю	канвенцыяна́льным	канвенцыяна́льнымі
М.	канвенцыяна́льным	канвенцыяна́льнай	канвенцыяна́льным	канвенцыяна́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

канверге́нтнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

Крыніцы: piskunou2012.

канверге́нтны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	канверге́нтны	канверге́нтная	канверге́нтнае	канверге́нтныя
Р.	канверге́нтнага	канверге́нтнай канверге́нтнае	канверге́нтнага	канверге́нтных
Д.	канверге́нтнаму	канверге́нтнай	канверге́нтнаму	канверге́нтным
В.	канверге́нтны (неадуш.) канверге́нтнага (адуш.)	канверге́нтную	канверге́нтнае	канверге́нтныя (неадуш.) канверге́нтных (адуш.)
Т.	канверге́нтным	канверге́нтнай канверге́нтнаю	канверге́нтным	канверге́нтнымі
М.	канверге́нтным	канверге́нтнай	канверге́нтным	канверге́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Verbum