двуко́ссе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
двуко́ссе |
двуко́ссі |
Р. |
двуко́сся |
двуко́ссяў |
Д. |
двуко́ссю |
двуко́ссям |
В. |
двуко́ссе |
двуко́ссі |
Т. |
двуко́ссем |
двуко́ссямі |
М. |
двуко́ссі |
двуко́ссях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
двукро́п’е
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
двукро́п’е |
двукро́п’і |
Р. |
двукро́п’я |
двукро́п’яў |
Д. |
двукро́п’ю |
двукро́п’ям |
В. |
двукро́п’е |
двукро́п’і |
Т. |
двукро́п’ем |
двукро́п’ямі |
М. |
двукро́п’і |
двукро́п’ях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
двулё́зка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
двулё́зка |
двулё́зкі |
Р. |
двулё́зкі |
двулё́зак |
Д. |
двулё́зцы |
двулё́зкам |
В. |
двулё́зку |
двулё́зкі |
Т. |
двулё́зкай двулё́зкаю |
двулё́зкамі |
М. |
двулё́зцы |
двулё́зках |
Крыніцы:
piskunou2012.
двуро́жнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
двуро́жнік |
двуро́жнікі |
Р. |
двуро́жніка |
двуро́жнікаў |
Д. |
двуро́жніку |
двуро́жнікам |
В. |
двуро́жнік |
двуро́жнікі |
Т. |
двуро́жнікам |
двуро́жнікамі |
М. |
двуро́жніку |
двуро́жніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012.
двуру́лька
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
двуру́лька |
двуру́лькі |
Р. |
двуру́лькі |
двуру́лек |
Д. |
двуру́льцы |
двуру́лькам |
В. |
двуру́льку |
двуру́лькі |
Т. |
двуру́лькай двуру́лькаю |
двуру́лькамі |
М. |
двуру́льцы |
двуру́льках |
Крыніцы:
piskunou2012.