двуро́жнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. двуро́жнік двуро́жнікі
Р. двуро́жніка двуро́жнікаў
Д. двуро́жніку двуро́жнікам
В. двуро́жнік двуро́жнікі
Т. двуро́жнікам двуро́жнікамі
М. двуро́жніку двуро́жніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)