двуко́ссе
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| двуко́ссе | двуко́ссі | |
| двуко́сся | двуко́ссяў | |
| двуко́ссю | двуко́ссям | |
| двуко́ссе | двуко́ссі | |
| двуко́ссем | двуко́ссямі | |
| двуко́ссі | двуко́ссях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)