двуко́ссе

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. двуко́ссе двуко́ссі
Р. двуко́сся двуко́ссяў
Д. двуко́ссю двуко́ссям
В. двуко́ссе двуко́ссі
Т. двуко́ссем двуко́ссямі
М. двуко́ссі двуко́ссях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)