двуру́лька

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. двуру́лька двуру́лькі
Р. двуру́лькі двуру́лек
Д. двуру́льцы двуру́лькам
В. двуру́льку двуру́лькі
Т. двуру́лькай
двуру́лькаю
двуру́лькамі
М. двуру́льцы двуру́льках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)