Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеёілнортуыэюя’
бгдежзйклнпрстхцчшя

вернападда́нства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. вернападда́нства
Р. вернападда́нства
Д. вернападда́нству
В. вернападда́нства
Т. вернападда́нствам
М. вернападда́нстве

Крыніцы: piskunou2012.

вернападда́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вернападда́ны вернападда́ная вернападда́нае вернападда́ныя
Р. вернападда́нага вернападда́най
вернападда́нае		 вернападда́нага вернападда́ных
Д. вернападда́наму вернападда́най вернападда́наму вернападда́ным
В. вернападда́ны (неадуш.)
вернападда́нага (адуш.)		 вернападда́ную вернападда́нае вернападда́ныя (неадуш.)
вернападда́ных (адуш.)
Т. вернападда́ным вернападда́най
вернападда́наю		 вернападда́ным вернападда́нымі
М. вернападда́ным вернападда́най вернападда́ным вернападда́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

вернападда́ны

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
м. -
Н. вернападда́ны вернападда́ныя
Р. вернападда́нага вернападда́ных
Д. вернападда́наму вернападда́ным
В. вернападда́нага вернападда́ных
Т. вернападда́ным вернападда́нымі
М. вернападда́ным вернападда́ных

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ве́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. ве́рнасць
Р. ве́рнасці
Д. ве́рнасці
В. ве́рнасць
Т. ве́рнасцю
М. ве́рнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ве́рнер

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. Ве́рнер Ве́рнеры
Р. Ве́рнера Ве́рнераў
Д. Ве́рнеру Ве́рнерам
В. Ве́рнера Ве́рнераў
Т. Ве́рнерам Ве́рнерамі
М. Ве́рнеру Ве́рнерах

ве́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́рнік ве́рнікі
Р. ве́рніка ве́рнікаў
Д. ве́рніку ве́рнікам
В. ве́рніка ве́рнікаў
Т. ве́рнікам ве́рнікамі
М. ве́рніку ве́рніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

верніса́ж

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. верніса́ж верніса́жы
Р. верніса́жу верніса́жаў
Д. верніса́жу верніса́жам
В. верніса́ж верніса́жы
Т. верніса́жам верніса́жамі
М. верніса́жы верніса́жах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

верніса́жны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. верніса́жны верніса́жная верніса́жнае верніса́жныя
Р. верніса́жнага верніса́жнай
верніса́жнае		 верніса́жнага верніса́жных
Д. верніса́жнаму верніса́жнай верніса́жнаму верніса́жным
В. верніса́жны (неадуш.)
верніса́жнага (адуш.)		 верніса́жную верніса́жнае верніса́жныя (неадуш.)
верніса́жных (адуш.)
Т. верніса́жным верніса́жнай
верніса́жнаю		 верніса́жным верніса́жнымі
М. верніса́жным верніса́жнай верніса́жным верніса́жных

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

ве́рніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ве́рніца ве́рніцы
Р. ве́рніцы ве́рніц
Д. ве́рніцы ве́рніцам
В. ве́рніцу ве́рніц
Т. ве́рніцай
ве́рніцаю		 ве́рніцамі
М. ве́рніцы ве́рніцах

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.

ве́рніцкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ве́рніцкі ве́рніцкая ве́рніцкае ве́рніцкія
Р. ве́рніцкага ве́рніцкай
ве́рніцкае		 ве́рніцкага ве́рніцкіх
Д. ве́рніцкаму ве́рніцкай ве́рніцкаму ве́рніцкім
В. ве́рніцкі (неадуш.)
ве́рніцкага (адуш.)		 ве́рніцкую ве́рніцкае ве́рніцкія (неадуш.)
ве́рніцкіх (адуш.)
Т. ве́рніцкім ве́рніцкай
ве́рніцкаю		 ве́рніцкім ве́рніцкімі
М. ве́рніцкім ве́рніцкай ве́рніцкім ве́рніцкіх

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.