вернападда́ны
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне
вернападда́ны | вернападда́ныя | |
вернападда́нага | вернападда́ных | |
вернападда́наму | вернападда́ным | |
вернападда́нага | вернападда́ных | |
вернападда́ным | вернападда́нымі | |
вернападда́ным | вернападда́ных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)