ве́рнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ве́рнік ве́рнікі
Р. ве́рніка ве́рнікаў
Д. ве́рніку ве́рнікам
В. ве́рніка ве́рнікаў
Т. ве́рнікам ве́рнікамі
М. ве́рніку ве́рніках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)