абярэ́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абярэ́жнік |
абярэ́жнікі |
Р. |
абярэ́жніка |
абярэ́жнікаў |
Д. |
абярэ́жніку |
абярэ́жнікам |
В. |
абярэ́жніка |
абярэ́жнікаў |
Т. |
абярэ́жнікам |
абярэ́жнікамі |
М. |
абярэ́жніку |
абярэ́жніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
абярэ́мак
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
абярэ́мак |
абярэ́мкі |
Р. |
абярэ́мка |
абярэ́мкаў |
Д. |
абярэ́мку |
абярэ́мкам |
В. |
абярэ́мак |
абярэ́мкі |
Т. |
абярэ́мкам |
абярэ́мкамі |
М. |
абярэ́мку |
абярэ́мках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абяскле́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абяскле́ены |
абяскле́еная |
абяскле́енае |
абяскле́еныя |
Р. |
абяскле́енага |
абяскле́енай абяскле́енае |
абяскле́енага |
абяскле́еных |
Д. |
абяскле́енаму |
абяскле́енай |
абяскле́енаму |
абяскле́еным |
В. |
абяскле́ены (неадуш.) абяскле́енага (адуш.) |
абяскле́еную |
абяскле́енае |
абяскле́еныя (неадуш.) абяскле́еных (адуш.) |
Т. |
абяскле́еным |
абяскле́енай абяскле́енаю |
абяскле́еным |
абяскле́енымі |
М. |
абяскле́еным |
абяскле́енай |
абяскле́еным |
абяскле́еных |
Крыніцы:
piskunou2012.
абяскле́йванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абяскле́йванне |
Р. |
абяскле́йвання |
Д. |
абяскле́йванню |
В. |
абяскле́йванне |
Т. |
абяскле́йваннем |
М. |
абяскле́йванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
абяско́леранасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
абяско́леранасць |
Р. |
абяско́леранасці |
Д. |
абяско́леранасці |
В. |
абяско́леранасць |
Т. |
абяско́леранасцю |
М. |
абяско́леранасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
абяско́леранне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
абяско́леранне |
Р. |
абяско́лерання |
Д. |
абяско́леранню |
В. |
абяско́леранне |
Т. |
абяско́лераннем |
М. |
абяско́леранні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абяско́лераны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абяско́лераны |
абяско́лераная |
абяско́леранае |
абяско́лераныя |
Р. |
абяско́леранага |
абяско́леранай абяско́леранае |
абяско́леранага |
абяско́лераных |
Д. |
абяско́леранаму |
абяско́леранай |
абяско́леранаму |
абяско́лераным |
В. |
абяско́лераны (неадуш.) абяско́леранага (адуш.) |
абяско́лераную |
абяско́леранае |
абяско́лераныя (неадуш.) абяско́лераных (адуш.) |
Т. |
абяско́лераным |
абяско́леранай абяско́леранаю |
абяско́лераным |
абяско́леранымі |
М. |
абяско́лераным |
абяско́леранай |
абяско́лераным |
абяско́лераных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абяско́лераны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
абяско́лераны |
абяско́лераная |
абяско́леранае |
абяско́лераныя |
Р. |
абяско́леранага |
абяско́леранай абяско́леранае |
абяско́леранага |
абяско́лераных |
Д. |
абяско́леранаму |
абяско́леранай |
абяско́леранаму |
абяско́лераным |
В. |
абяско́лераны (неадуш.) абяско́леранага (адуш.) |
абяско́лераную |
абяско́леранае |
абяско́лераныя (неадуш.) абяско́лераных (адуш.) |
Т. |
абяско́лераным |
абяско́леранай абяско́леранаю |
абяско́лераным |
абяско́леранымі |
М. |
абяско́лераным |
абяско́леранай |
абяско́лераным |
абяско́лераных |
Кароткая форма: абяско́лерана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.