абярэ́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| абярэ́жнік | абярэ́жнікі | |
| абярэ́жніка | абярэ́жнікаў | |
| абярэ́жніку | абярэ́жнікам | |
| абярэ́жніка | абярэ́жнікаў | |
| абярэ́жнікам | абярэ́жнікамі | |
| абярэ́жніку | абярэ́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)